küçüklüğümde bayramların vazgeçilmezlerinden.
bir de bunun revolver tipi silaha takılanları vardı. hala onun yüzünden yanağımda ufak bir iz mevcut.
sağ elinde tuttuğun silahı, kapıdan sinsice girmek üzereyken sağ şakağına doğru yükseltirsin ya hani?
heh işte o anda tetiği çekmeyecekmişsin. onu anladım.
gece karanlığında duvarlara sürtünce çıkan kıvılcımlar ve sesler ile akıllarda kalmış çocukluk eğlencesi. sözlükte resmini görünce farkettim, belki yirmi senedir görmüyorum bunlardan. çocukken bunlar ile fazla uğraşınca elde bıraktığı barut veya kimyasal artıklardan dolayımıdır bilinmez tene temas ettiği yerler karanlıkta fosforlu şekilde parlardı.
yıllara meydan okuyan cihazdır. lakin şimdilerde haberlerde "çatapat yutan çocukların ölümü" haberleriyle gündeme gelmektedir. olaya farklı bir boyuttan bakarsak ya memlekette fakirlik fazla çoluk çocuk çatapat yiyor ya da şimdiki çocuklar tam bir embesil.
