Çeşitli badirelerin, sayısız hüzünlerin ve nice sevinçlerin dışa vurumudur bu film.
Aslında bu film, bir hayatın yollara nasıl aktığının bir belgeselidir de...
Gönül isterdi ki şampiyonlukla kucaklaşılmış bir senede bacak bacak üstüne ataraktan "inanın çocuklar başardık" şarkılarını söyleyerekten ve de şöyle 32 dişimizle gülerekten bir fotoğraf karesinde olalım.
Lakin, çok sakin bir şekilde söyleyelim ki; Beşiktaş Camiası'nı o fotoğraf karesinde buluşturmak istemeyen güçler var.
Amatör ruh, profesyonel düşünce içinde hazırlanmış bu filmde belki birşeyler hissedeceksiniz.
Kıpır kıpır olan yanınıza kulak verin. Çünkü o yanınız size mutlu bir fotoğraf karesinin adresini söyleyecektir.
Beşiktaş'ı yaşamak, Çarşı'yı hissetmek, tutkunlarına bir peri masalı gibidir.
Dinleyenlerine bir zamk gibi yapışan bu aşk yaşayanlarına neler eylemektedir?
Hiç düşündünüz mü?
Devamlı sırtında kamburla dolaşan, ama negatif ama pozitif mutlaka eleştirilen, her daim içine çomak sokulan, dudak dudağa bile hayalken, göz göze sevişmelerine bile ferman çıkartılan bu coğrafyayı...
Hiç düşündünüz mü?
Bağırıyorken de, bağırmıyorken de her şekilde her dönemde para alıyorlar düye suçlanan, seviyesiz muhabbetlerin odak noktası bu haritanın ızdıraplarını hiç düşündünüz mü?
Ve siz "karşı" olmak ne demektir bilir misiniz?
Düşünün bakalım.
Tam 1,5 saatiniz var.
Mahallenin hep kötü çocuğuyduk.
Hep içimizden, gönlümüzden birşeyler katmaya çalıştık.
Ama yalnızca çalıştık.
Zaman denilen amansız girdapla hep dalga geçtik.
Zamanın tümünü Beşiktaş'la geçiren bu kitlenin ne yaptığını "zaman" bile anlayamazdı eminiz.
iyi, kötü, güzel, çirkin, farklı, ayrıcalıklı, hit ve hep bir numara birçok imzamız oldu.
Her şeyi Beşiktaş için yaptığımıza kalıbımızı basardık.
Hala da basarız.
Lakin bunları yaparken,
galiba
sanırım
zannediyorum
ve hissediyorum ki zarar veriyormuşuz.
Şanlı, şerefli camiamızı rahatsız etmeye başladığımızı hissettik sanki. Biz fazlaysak, biz birilerinin adamıysak, biz Beşiktaş'sız bir hayat yaşamaya başlamışsak ve biz zarar veriyorsak hemen gidebilirdik.
Herşey Beşiktaş için değil miydi?
Aslında herşey geçen sene "satılmış Çarşı" diye bağırıldığında başladı.
Yazık kere yazıktı. Tam bırakıyorduk ki...
24 Saat Beşiktaş'ı yaşarken Beşiktaşsızlık nasıl bir duyguydu ki?
Ve biz nereye gidiyorduk?
Dedik ki zamansız ayrılıkları sevmiyoruz, uygun zamanını bulalım öyle terkedelim diyarı.
Ama baktık ki; hakaret almış başını gidiyor ve dayanılmaz bir ızdırap var içimizde ve biz kimin hakaret ettiğini bile göremiyoruz, masket takmış bir sürü insan atıp tutuyor...
Sessizce ve kimsesizce ayrılmak geçti içimizden, hem bu limandan, hem bu can evimizden.
Bu kararı verirken kaburgamızın tam ortasına saplanan bir hain hançeri sizle paylaşmak istiyorum:
"Çarşı Beşiktaş'ın üstüne geçti"
işte bu halüsülasyon ve sınırı belli olmayan dedikodulardan dolayı...
Beşiktaş neresiydi, Çarşı kimdi? Bu ne yaman çelişkiydi ki...
Şanlı Beşiktaş olmasa Çarşı olurmuydu ki?
Neyse...
inşallah geriye bayrağı göklerde, şerefi yedi düvelde bir tribün bırakıyoruz. Dinlenmek ve yapılacakları görmek bizim de hakkımız sanırım.
bir ruh.
nasıl ki türklerin savaşçı ruhu değişmez,
nasıl ki hitlerden kalan faşizm değişmez,
nasıl ki mensubu olan kimseye, lideri olduğu söylenilen alen markaryan her ay maaş ödemiyorsa,
oraya* gidip boğaz patlatanlar* bunun karşılğında hiçbirşey beklemiyorsa kimseden*,
bu o insanların o ruha** sahip olmalarından mütevellit yaşanan bir durumdur.
kaldı ki kimse insanların din, vicdan gibi manevi değerlerini kaldırıp atamayacağı gibi,
alen markaryan'da çarşı'yı kafasına göre kapatamaz.
pek görülmese de çarşı artık aradan geçen 25 yıldan sonra beşiktaş taraftarı için manevi bir değerdir.
öyle kapanıyoruz demekle de kapanmaz, komple tribünü başlarına yıkmak bile yetmez onları durdurmaya.
galatasaraylı olarak hayran olduğum, dünyanın en iyi taraftar grubu olduğuna inandığım beşiktaş taraftar grubu. zaman zaman anarşizmin ateşini anımsatmakta desek yalan olmaz gibi.
alen markaryan ın son bombası. daha önce yaptıkları yetmediği gibi, kendi kararları doğrultusunda, "çar$ı, be$ikta$ adının önüne geçti" diye sudan bir sebeple fesh etme çabasına girmi$tir. kimin ne kadar desteklediğini zaman gösterecek fakat unutulan bir kaç ayrıntı var sanırım.
sen ki, 25. yılını, desibel rekorlarıyla, dünyanın en iyi taraftar grubu olmakla, ezeli rakiplerini dize getirmekle, saygılarını kazanmakla kutla, en iyi taraftar grubu olduğun dünya tarafından bile kabul edilsin, arkasından çık böyle bir açıklama yap.
kendi adına yapılmı$ onca bestenin, çalınan o kadar sözün, hazırlanan o kadar pankart ın, tribün kavgalarının, kendi tribününü kapatmaların üstüne sünger çek, gel çar$ı' yı kapatıyoruz de.
stad in$aatı, be$ikta$ semtinin içine etmeler derken, son olarak bu kapatma davası. sen ba$ından beri bazı $eylerin, herkeste olamayacağını, bunun bir ruh olduğunu, asla bozulamayacağını, inönünün çimlerine gömülü olduğunu, kapalı tribündeki kutu denen yere "ruhumuz burada" yazdığını hiç mi dü$ünmedin?
grubun adının brothers olarak deği$mesi de gündemdeymi$. bu sahiplenme hastalığı yıldırım bey amcamızdan bula$ıyor sanırım. ba$kan olan, yönetici olan kendi malıymı$ gibi davranmaya ba$ladı.
sen ki eğer çar$ı ba$kanıysan, üzerinizden geçinen rantçıları ya da pislik olu$turan insanları dı$arı atarsın, eskiden olduğu gibi tribünlerde olursun, dimdik ayakta tezahüratını yaptırır eskisi gibi herkesi kendine hayran "bırakırsın..
bugünden itibaren, kapalı çarşı olarak anılacak olan ruhsuz, taş,odun (mevsimine göre değişkenlik gösterebilir) gibi malzemelerle çevrili yarım adacık.
feshedilmesi alen markaryan'ın tribünden indirilebilecegine isaret olan gruptur.
daha öncesinden tribünde böyle bir huzursuzluk söz konusuydu. harun veya ayhan gecsin, alen gitsin homurtuları ayyuka cıkmıstı. alen'in carsı ruhuna ihanet eden adımları, laflarını yemesi, carsı durusunu yalpalatması, sinan engin'e veya yönetime yönelik en ufak elestiride karsı cıkması vs. bircok konuda besiktaslılık durusunun gerisine düsmüstü. adama derler ki;
aleni ocakbasını yönetim aldı derler, ne kadar dogru bilemeyiz elbette. tribünde öldürülen ferdi'nin katillerine kol kanat gerdin derler, ne kadar doğru bilemeyiz elbette. ferdi'nin yakınları tarafından mekanın dağıtılmıs derler, ne kadar dogru bilemeyiz elbette. ama sunu iyi biliriz ki; sen besiktas'a da, carsı'ya da ihanet ettin alen. abi de demiyorum artık, cek git!
yönetmenliğini Hakan Alak' ın yaptığı Asi ruh belgeseline de konu olan taraftar grubu. yanlızca bir taraftar grubu değil insanlık adına daima haklıdan yana tavır alan bir duruşun adı.
manisa maçında , şampiyonluğa şampiyonlar ligine havlu atmış olsak da ..... 90 dakika...susmadan...yumruklar havada...sadece ve sadece aşık olduğumuz renkler için boğazını yırtacak olan taraftar grubu...umutlarımız kırıldımı evet! umutlanıp utandık mı evet! yönetimin gitmesini istiyomuyuz evet! ama bizim tek aşkımız BEŞiKTAŞ! mabedimizde son maçımızı oynıcaz! orada yaşadıklarımız anlatılmaz yaşanır...anılarımız, sevinçlerimiz, üzüntülerimiz, kaçırdığımız goller, uğurlarımız, sergenimin şampiyonluk golü, carewin valerenga maçındaki bizi yıkan 3 golü, pascalımın dinamo kieve olan füzesi, gitmesine neden olan hareketi, liverpoolu 2-1 yıktığımız maç, meşale şovlarımız, 132 desibel rekorumuz, kavgalarımız, üstümüze kalan o üzücü olay, deli ibonun panter gibi tüm sahayı koşup topu auta atması, tellonun kesmeleri, toramanın kafaları, bakiye olan isyanımız, serdar bilgiliye olan istifa çağrımız, pankartlarımız tezahuratlarımız vs. vs.....hepsi artık kalbimizde hatırlanıcak!!! son maçımızda da sadece takımımız için debelenicez...çünkü biz sadece takım tutmuyoruz,o bizim yaşam biçimimiz!
fanatik bir galatasaray taraftarı olarak beğendiğim taraftar grubudur.
evet diğer taraftar gruplarında da olduğu gibi hata ve yanlış yapmaktadırlar. ancak söylendiği gibi toplum yalakası falan değillerdir. olacaklarınıda zannetmiyorum zaten. 4 mayıs 2008 ankaragücü beşiktaş maçına gösterdikleri ilgi ile takımlarını ne kadar çok sevdiklerinide göstermişlerdir.
son olarakta beşiktaş yönetiminin böyle bir taraftar grubunu hak etmediği çok açık şekilde ortadadır.
Sivas tan Manisa dan vb den gelen, geldiği otobüsten önce bira şişeleri ile dolu çöp torbalarını indirip sonra kendi inen, arkalarında akıllı ol çarşı burada yazan, 90+5 de bile avazı çıktığı kadar bağıran, inönüyü 132 desibelle yıkan, maçlar için farklı farklı besteler yapan, bizim taraftarımız daha fazla diye böbürlenelere en fazla sinek bokun üstünde olur diyen, Tümer fenere geçince ona "Koluna Sadece Tanrı Beni Yargılayabilir yazmışsın, ama bir şeyi unutuyorsun, Allah Affeder Çarşı Affetmez" diye laf sokan, Liverpool maçında tipik bir maganda ile ince belli bir bayanı kol kola tasvir eden ve üzerinde You will never walk alone yazılı pankartı açan, yine aynı maçta hiçbir taraftarın yapamayacağı birşey yapıp bütün maratona Ay Yıldızlı bayrak açan üyesi olduğum tarafta grubu.
2 haftadır süregelen hakan sivriservi facialarından sonra internet sitesinin girişine; kaderi önceden yazılmış bir ligde mücadele ettiğimiz için spor kamuoyundan ve camiamızdan özür dileriz yazısını yazmış topluluktur.. ayrıntılı bilgi için: http://forzabesiktas.com/ unutmadan bir de şöyle bir şey var, ezikler bakıp biraz kendilerini geliştirebilirler: (bkz: yaratıcı beşiktaş taraftarı)
baki mercimek gibi bir kazmaya tepki vermekte yaklaşık 2 yıl kadar geciken, yönetimi istifaya davet etmekte nedense(!) hala beklemede kalan, kendisine olan büyük hayranlığımı 2-1 biten liverpool maçında en üst noktaya taşıyıp, geçen süre içinde dibe vurdurmayı başaran taraftar grubu.
