sergiledikleri tavırla, muhalif duruşuyla tüm türkiye'nin gönlünü feth etmiş efsane taraftardır. Türkiye tarihine adını altın harflerle yazdırmıştır. türkiye tarihindeki en büyük halk ayaklanmasında çok öneml bir rol üstlenerek benim gibi bir galatasaraylıyı bile bünyesine katmış taraftar grubudur.
paramparça olmuş gönül hırkalarını diker, yamarız biz.
mağduriyetimiz ve mazlumiyetimiz sınanırken, vicdanı icarlanmamış halkımızın, hakikate olan inancından güç alarak diyoruz ki: mutluluğun resmini yapamadık belki; ama -15 derecede, naylon çadırların içerisinde güneşin doğuşunu hayal etmenin ne olduğunu resmettiğimiz icin hiçbir pişmanlık duymuyoruz.
beyaz formalarımız bize kefen olsun ki kanlarımızı satmadık, tek celsede bağışladık. "helal-i hoş olsun" diyoruz.
çocuk esirgeme kurumlarında, ağlayan çocukların gözyaşlarını gördüğümüz için boğazımıza bir yumruk oturmuştu ve sıkılıydı.
yaşlılarımızı ziyarete gittiğimizde, analarımızın-babalarımızın olduğunu onlar ölmeden önce öğrendik.
tabelada yerlere çöp atmayınız yazdığı için değil, engelleri tek tek aşmaya calıştığımız için ceplerimizde mavi kapaklarla gezdik.
uluslararası astronomi birliği, pluton için o artık gezegen değil dediğinde, kandırılmışlık duygusuna kapılmanın ne olduğunu iyi bildiğimiz için bi dakkaaa! dedik hepimiz plutonuz!
hasankeyf, yunuslar, sokak hayvanları
bilemedik, bilemedik, bilemedik.
daha çok sevmemekmiş asıl suçumuz, bilemedik.
karadeniz için haykırdık; kimsenin diline, genzine o çaylar dökülmesin diye. karadenize kanser araştırma hastaneleri yapılsın diye inim inim inledik.
van'a 8 değil, 18 konteynır alamamaktır vicdani suçumuz.
17 ağustostaki acıyı biz neden daha çok hafifletemedik ki?
henüz biber gazı da icat olmadıydı üstelik.
biz buna yangınız.
içimizde yangın çıkardık, suçluyuz
kaz dağları ile akrabalığımız, ferhata olan hayranlığımızdan olmadı.
peki ya şirin bilseydi munzur çayının gizemini, ferhatın hali nice olurdu ?
biz de geç kalmışız be schindler, evet. insanlık için, halkımız için daha çok güzellikler yapabilirdik.
düğün nedir bilemedik; ama cenazelerimizi hep kendimiz kaldırdık.
evvellerimiz ve geleneğimiz olduğu için, dayatılana karşı çıkıp başka bir dünyayı mümkün görebiliyoruz. o yüzdendir ki, her şeyin, herkesin bir fiyatı vardır diyen meymenetsiz patronun suratına parayı çarpan güzel abimizi sinema salonunda alkışladığımız anın heyecanını hep içimizde yaşıyoruz.
tarih, bugüne kadar söylediğimiz her sözün ve yaptığımız her şeyin şahididir. bizim hakikatimiz, isnat edilenlerle değişmez.
ağaçları sulamanın bir adalet, dikene su vermenin ise bir zulüm olduğunu çok ama çok, çok iyi biliyoruz.
bizim aradığımız şey bambaşka...
şairin dediği gibi, ne ağaca benzer ne de buluta
hukuk ve ahlak kurallarının kesiştiği yerde vicdan arıyoruz biz, vicdan !
taksim'e giden bütün yollar kapalı. polis dikey olarak konumlanmış halde, silahlı bir şekilde bekliyor. bugün kask numarasını göremeyeceğimiz daha çok polis var çünkü kask takmayacak noktalarda silahla konuşlandılar. egemen bağış, dün yaptığı açıklamada, bugün taksim'e gidecek olanların terörist muamelesi göreceğini açıkça belirtti. bugün gerçek silahlar kulanılacak.
bizim gücümüz pasif direnişten, kırmızı elbiseli kızın naifliğinden, tomaya karşı gitar çalan çocuktan geliyor. mortal combat oynamıyoruz, pasif direniyoruz. silahlı çatışmada devlete karşı kazanma ihtimalimiz yok. kazanacağımız yer masa başıdır, parklardır, meydanlardır. bizi terörist ilan eden kişilerin üzerine silahsız yürüyerek canımızı ya da uzuvlarımızı tehlikeye atamayız. bu bir mertlik meselesi değil. en önde savaşıp en önde ölmek bize birşey kazandırmayacak. tayyip erdoğan, bizi, yirmi gündür direnen gençliği, üç-beş iş makinesi ve toma ile; biber gazı ile bezdirip o parktan çıkaramayacağını en başından beri biliyor. karşımızdakileri küçümseyip kendimizi dev aynasında görme hatasına düşmeyelim. hükümetin bilmediği şey "pasif direnişe karşı" direnmektir. tam da bu nedenle, pasif direnişi kırmak için bizi üstüne çekmektedir. günlerdir dozu arttırılarak yapılan şiddet eylemlerinin sebebi budur. bu yemi yutmayalım!
çok haklı olarak, incinen gururumuzu, aşağılanan onurumuzu korumak için gözümüzü karartıyoruz ama bugün meydana çıkmak iyi sonuçlar getirmeyecek. biz ikinci dalgayız.. dün yakın arkadaşlarım yaralandı. bugün belki bir tane daha pırlanta gibi genç arkadaşımızı kaybedeceğiz. bugün bir ölüm olursa, vicdanımı sızlatacak olan onunla birlikte ölmemiş olmak değil; onu yaşaması için ikna edememiş olmak olacak.
bugün meydanda kimsenin olmadığını; tayyip'in binlerce polisi oraya boşuna yığdığını hayal eder misiniz bir an için? polis bizi bugün taksim'e çıkan yollarda beklerken, biz yüzlerce insan, binlerce başka insanı da peşimize katarak başka bir parkta, yeni bir eylem başlatsak? tayyip çok daha fazla delirmez mi? biz terörist değiliz, silahlara karşı direnmeyi bilmeyiz, kendimizi kandırmayalım.
2-3 günlüğüne meydanı bırakırsak, yolları günlerce kapalı tutamazlar. yolları kapatıp yaşamımızı -boş yere- terörize ettikleri her an daha büyük tepki toplarlar. 20 gün önce yaptığımız gibi örgütlenelim. bugün başka bir parka gidip piknik yapalım. "bir tane ağaç için 4 tane can verdik" pankartımızı açalım. gerekirse bu hafta her gün başka bir parkı işgal edelim. ilk günlerde, karşımızda muhatap bulamadığımız için içimizi dolduran öfkeyi hatırlayın. onların karşısında muhatap bulamadıklarında ne hale geleceklerini düşünün.
ne olur, tayyip'in bizi içine çekmeye çalıştığı "kendi oyunu"na malzeme olmayalım. bildiğimiz sularda yüzmeye devam edelim.
ben, bizzat katıldığım vali toplantısında ve taksim dayanışmasında edindiğim arkadaşlarımla başka bir parkta toplanacak bir grup oluşturmanın peşindeyim. bunun için bir facebook grubu oluşturduk. sizleri davet edeceğim. bugün, meydana gidip "savaşmanın" anlamsız olduğunu bilip evde oturmayı hazmedemeyenler; on kişi bile olsak, ortaya atılan bir fikirden beslenmek için bile olsa, lütfen orada olun.
direniş esnasında defalarca söyledim, yine tekrarıyorum: birlikte çok güçlüyüz, birlikte çok güzeliz!
--spoiler--
dün sosyal medyada dolaşan bu yazıdan sonra on numara bir yazı paylaşmıştırlar.
Polis Taksim'i ele geçirmişti ve kimse oralarda neler olduğunu bilmiyordu. Yakaladıklarını oraya getirip dövüyorlar mıydı? kadınlara kızlara tecavüz mü ediyorlardı? ağaçları mı yakıyorlardı? olanlardan kimsenin haberi yoktu. Taksim kurtarılmış bölgeydi. adeta bir polis mahallesiydi.
Çarşı liderleri şafak baskınlarıyla evlerinden alınmış ve bu süreçte işlenmiş ne kadar suç varsa üzerlerine yüklenmişti.
***
Çarşı'nın ve heykelin ( kartal ) orada toplanan yaklaşık 10 bin kişilik bir grup ile Abbas ağa'ya yürüdük.
Basın açıklaması yapıldı ve bir karar aldık.
Buradaki basın açıklamamızdan sonra oradaki insanlara, bu kararı alırken polisin bir düşman olmadığını, hiç bir zaman da düşmanımız olmayacağını, bizim arkadaşlarımız, akrabalarımız ve kardeşlerimiz olduğunu ve hiç bir şekilde; taş, sopa, bıçak, silah gibi ilkel nesnelerle, ilkel bir mücadele içinde olmadığımızı ve hiç bir zaman olmayacağımızı anlattık.
Bu kararımızı beğenmeyen ve ortalığı ateşlemek isteyenler oldu! "yukarıda arkadaşlarımızı dövüyorlar, onlara yardıma gitmeliyiz" diyenler oldu.
Bunların kim olduğunu artık hepimiz biliyoruz!!!!
Gruptan kopmalar da oldu ama biz kararımızdan emindik !
Önce 200 kişilik bir grupla bekledik. Konuşmalar yapıldı, yağmur başladı. Oturduk ve şarkılar söyledik, danslar ettik.
***
KARAR !
Taksim'den bizi çıkardınız mı sevgili ağabeylerim, ablalarım, polislerim, devlet büyüklerim. Gezi'yi aldınız mı elimizden? Bizi dövdünüz mü?
***
EYVALLAH !
BUNDAN BÖYLE 2. TAKSiM ve 2. GEZi PARKI : ABBAS AĞA PARKI 'DIR!
***
Sizi orada bekliyor olacağız! oturuyoruz! şarkılar söylüyoruz.
Bundan böyle sizleri "ŞiMDiLiK" orada bekleyeceğiz !
Gelin bizi oradan da atın. EMiRGAN KORUSU 'na gideceğiz!
Gelin bizi oradan da atın. FETHiPAŞA KORUSU 'Na gideceğiz!
Gelin bizi oradan da atın. YILDIZ PARKI' na gideceğiz!
Gelin bizi oradan da atın. 3. köprünün ayaklarında sizi bekliyor olacağız! Çünkü
HER YER TAKSiM ! HER YER DiRENiŞ !
Biz biber gazını çok sevdik. Bu aralar jopu da sevmeye başladık.
SiZ BUNU ANLAYANA KADAR DiRENiŞiMiZi SÜRDÜRECEĞiZ!
bir galatasaraylı olarak gurur duyduğum taraftar grubu. zira halkın yanında olup liderlerinin bıçaklanmasına varacak kadar kendilerini ortaya atmışlardır. helal olsundur.
dahili ve harici bedbahtlarca sevilmemesi gayet doğal olan, kandillerdeki hassasiyetleri ile, şehitler ölmez hassasiyetleri ile küresel emperyalizme karşı gösterdikleri PenCheleri ile bir fikir grubudur, kapasital anlamda seviye mağdurlarının anlamamaları gayet doğaldır. çarşı kısa ve net olarak çarşıdır.
kendileri gibi düşünmeyenleri yanlarında barındırmayan, sol zihniyetten başkasına kesinlikle tahammülleri olmayan, açtıkları boktan forumlarında aksi fikir beyan edenleri insafsızca banlayan şer yuvası. valla bak.
kendisi hakkında twitter da #hepimizçArşıyız hashtag i başlatılmış grup. aynı zamanda forzabeşiktaş sitesinde çarşı hakkında yazılan bir yazı da şöyledir.
"biz çarşıyız derken , ne bir dernek ne bir üst çatımız vardır...
kimse kimseyi bilmez...
ortak noktası Beşiktaş aşkıdır...
iyilik ve güzellik için kızılaya kan verir gider okul inşaatında çalışır döner kapak toplayıp tekerlekli sandalye alır...
bizim bir araya gelipte yaptığımız işler bunlardır..
Ben 41 yaşındayım... Babam 1979 da bingölde şehit olan bir polis memurudur. garibanlıkla okudum. 96 da güneydoğuda gazi oldum... devletten bir babam bir de kendim için iki övünç madalyam ve beratım var... Şimdi Çok önemli bir şirkette üst düzey yöneticiyim... şimdiye kadar gerek akademik gerekse iş yaşamımda onlarca takdir aldım onore edildim.
ama van için kaşkollarımızı sahaya atarken
veya
Dağlıca da şehitlerimiz için açtığımızda kapalıda bayrağı...
evimde sağlam olan ayağımın üstüne kalkıp alkışladığım andaki kadar gurur duymadım...
kazlıçeşme meydanında flamasının görüldüğü söylenmektedir. çarşı gereken cevabı vermiştir. "hiç bir çarşı taraftarı a harfini normal yapmaz, salak bunlar ya" diye.
grubun ağır toplarından dewe erol*, cem yakışkan ve ankaralı ayhan abiler gözaltına alınmış. Terörle mücadele ekipleri gözaltına almışlar.
allah yardımcınız olsun.
alen niye görünmüyor diye alen markaryaN'a sallayanlara da notumuzu bırakalım.
cumhuriyet tarihinin en büyük direnişlerinden birinde, direnişin en büyük grubunun önünde bir ermeni olması durumu nerelere götürür biliyor musunuz? o yüzden alen abi geri planda duruyor. öyle olduğu halde bile ihale ona yıkılmaya çalışılıyor.
bizimle birlikte kardeşlik naraları atan fenerlileri, galatasaraylıları görelim bakalım. gs formasının sırtına çarşı yazdıranlar, çarşı'ya her şey feda diyen fenerliler, istanbul united olalım diyenler ne kadar ciddi şimdi göreceğiz. vamos bien, sol açık, bağımsız galatasaray taraftarı iş başa düştü hadi bakalım. gfb ve lafta ultra'nın safı belli zaten.
'her şeye karşı' olması ve son zamanlarda yüklendiği misyon gereği gönlümde taht kuran taraftar grubu. sadece taraftar grubu değildirler.
adettendir: galatasraylıyım.
