ya insan gibi giyinin ya da sokakları terk edin. zaten çarşaflı birinin sokağa yalnız başına çıkma hakkı var mı? sen bir insanları saptıracak nesnesin evinde oturup doğurup doğurduğunu büyütmek zorunda olan ve sınırlı çevre etrafında hayatını sürdürmek zorunda olan asalaksın.
sokaklar özgür insanların yeridir.
Varsayalim ki carsaf dini bir nitelik tasimasin ve tamamen modanin urünü olsun.yazin ortasinda kovboy cizmesiyle gezinenler anormal olmaz , hayvanlari katledip kurku kemeri deri cantasiyla gezinen bu kadar malzeme olmaz . Ki bu dini inanis seklinide yanlis buluyosaniz yani bir mantik yada inanc degeri yoksa inanc argumani olarakda bakmayin carsafa ve moda diye degerlendirin o zmanda bu kadar asagilama güdüsü duyacakmisiniz acaba deneyin. Birakin insanlara kendi sinirlariyla kendi çaplarinda yasasinlar sizin sinirlarinizi asan karalayan varsa "o" asmistir onun sahip olduguna inandigi "deger ve argümanlar" degil .
sana ne yarram adlı eserimde bu konuya değinmiştim.
bana göre kadın dediğin çarşaf giymelidir. sevdiğim, aşık olduğum kadın hakkında benden başka kimsenin fikir sahibi olmasını istemem. esintisine bulutların karıştığı o güzel saçları hakkında sadece ben yorum yapabilmeliyim, ben beğenmeliyim sadece. yoldan geçen herhangi bir piç kurusu neden sevdiğim kadının güzel gözlerine kaşlarına burnuna dudaklarına baksın ki. kadın dediğin dünyanın en güzel en zarif varlığıdır. sevdiğim kadının ayakkabısına bile yorum yapılmasını istemem. çünkü benim özelim benim mahremim o kadın.
tabi şimdilerde milletin romalı paganist fahişeler gibi giyindiği bir ortamda ve zamanda benimle aynı fikirde olan bir kadın kaldı mı, orası da ayrı bir muamma.
