biraz kibarlık öğrenmesi gereken adamdır. arkasına bile bakmadan yürümeye devam eder. özürüne muhtaç değil kimse tabi, ama hiç olmazsa "ayı" diyerek nefesimizi boşa harcamamamızı sağlar ufacık bir özürle ya da baş hareketiyle.
genelde sonları dayakla biter. biri sinirli bir anında "ne omuz atıyon lan" diye kafayı yapıştırır bu mala ve uzun bir süre yılan gibi kıvrıla kıvrıla dolaşır.
bugün başıma gelen olaydır ama çarpan adam değil türbanlı bir kadındı. kaldırımda yürürken karşıdan gelip yol açıkken üzerime çıkıp indi, ne olduğunu anlamadım. türbanlılar mı değişti yoksa yalnız mı kaldılar anlamadım gitti!
