başlığın aslı, "çarpmak üzere olan arabayı elle durdurmaya çalışmak" olacaktı, karakter marakter bişeyler yazdı, okumadan gapattım.
öncelikle bu hikayede yaya olduğunuzu hatırlatmak isterim. sizin kullandığınız araba çarpmak üzereyken, ayak yerine elinizle frene basıp durdurmaya çalışırsanız, bu sizin manyak olduğunuzu ispatlar.
hani yolda yürürken, aniden bi yerden araba çıkıverir, ya da park halindeki arabanın şoförü sizi görmemiştir, üstünüze sürer yanlışlığınan da, böyle refleksle tutuverirsiniz arabayı, mevzu bu işte. ve bence bu olay, insanoğlunun ne kadar şişkin bir egoya sahip, ne kadar gururlu, kibirli ve çıkarcı bir yaratık olduğunu adeta gözümüze gözümüze sokar. ulan annen dese; "yavrım şu bakkaldan iki ekmek, üç paket kabartma tozu al da gel" deyu, gitmezsin g.tünü kaldırıp da. amaaa iş gelip de şahsi çıkarlarına dayanınca, 2 tonluk arabayı çük kadar ellerinle durdurmaya çalışırsın. kimsin ulan? arkadaş, 28 tonluk koca tırı eliyle durdurmaya çalışanını gördüm ben be, süpermen misin abura koyim? xd*
*xd: entrymin sonuna bir eleştiri sığdırmazsam içimde kalır. xd'nin 'd'sini büyük harf olarak düşün, hah, yeni çıktı bu smiley ve ben bundan anlam çıkaramadığım gibi(ıkınarak gülüyorum mu demek, basurum abi mi demek bilemedim tam) korkuyorum da. sizin de benim gibi smiley'den ve palyaçodan korkmak gibi sapıkça eğilimleriniz varsa sizi gruba davet ediyorum. gruptan kasıt grup terapisidir. grup lafını duyup gerisini dinlemeyen arkadaşların yaşayacağı hayal kırıklığından psikologlarımız mes'ul değildir, heriflere kerkinmeyin sonra hehe)
'anansıskiii' diyerek yapılır bu eylem. nereden mi biliyorum? anlatayım efendim:
kış olduğundan kafamda bere var ve bereyi takınca da garip bi şekilde mallaşıyorum. neden? ben de bilmiyorum. kulaklar kapandığından olabilir. kafamda bere olduğu gibi, kafamın içinde de türlü türlü düşünceler var. ulan diyorum, üç yüz kağıdı oraya yatırsak, daha vergi yatırmak lazım. vergiyi yatırsam, telefon kesilecek. abimi arasam, borç istesem; bi ton nasihat çeker, beş kuruş da vermez. pedere bi alo desem, ondan hiç hayır gelmez. telefon mu vergi mi, telefon mu vergi mi; iddaa mı at yarışı mı, iddaa mı at yarış.. ananıskiiii!
aha bu anda, maksimum 20'yle gelen araba kornaya asılıyor, kafamı dönmemle arabayla burun buruna gelmem bir oluyor. ne yapacaksın? okulda öğretmediler böyle bişeyi, annem de öğretmedi, internette de yazmıyor. ne yapacaksın? evet, ellerimi arabanın kaportasına dayadım. neden yapmış olabilirim bunu?
a- arabayı durdururum belki ümidi
b- aksiyon filmlerindeki gibi, arabanın üstüne hafifçe yuvarlanma hareketini yapabileceğim sanrısı
c- çükü kollama refleksi.
ben c diyorum. çünkü diğer ikisi imkansız benim için. lisede filan çüke doğru ani hamle gelince, elimle hemen orayı kapatıyordum. ya da maçta top gelirken filan. bu durumda ben;
a- çükünden başka derdi olmayan bi zavallıyım
b- en mühim yer orası aga, diye düşünen sığ yapıda biriyim. bu sebepten, tıpkı 'yangın anında ilk kurtarılacaklar' listesi gibi, kaza anında ilk düşünülecekler listemin tepesinde o var.
her ikisi de olabilir. bildiğim tek şey, bunu yaptığım. nedeni yok.
çevresindekiler tarafından "yürü be aslanım", "sendeki vücut bende olacağıdı...", "olm o pazular ne öyle" şeklinde gaza gelmiş yurdum insanının kalkışabileceği durum.
alkollu bunyeden de kaynaklanabilir. zira bir arkadaşım yokuş aşağıya doğru park ettiğimiz arabayı çalıştırırken azıcık aşağıya kaymasıyla arabaya abanması bir olmuştu. ve "tutmasaydım vuruyordum lan" diye üste bile çıkmıştır.
Aradan yıllar geçtikten sonra bile taşak konusu olmaya devam eden eylemdir.
Şahsım da yapmıştır bu kazmalığı bir keresinde.
Şehiriçi minibüsünü durdurmaya çalışmıştır.
Minibüs aniden durunca superman falan olduğunu sanmış, gaza gelmiştir.
Lakin şoförün "la mınakoduum, çekilsene arabanın arkasından, manyak. Bi de durdurmaya çalışıyo baa baa. te allam ya" sözüyle o gaz anında sönmüştür.
(bkz: bu da böyle bir anımdır)
ah bunu hep yapmak istemişimdir ama ancak rüyalarımda yaparım. mutant olsam nasıl olurdu diye düşünmekteyim aslında. sonuçta bir süre sonra o duruma da alışır bıkardım diye düşünüyorm. konuya geri dönersek ben edward degilim dostum...
tamamen refleks. birkaç defa görmüştüm araba çarpacağı zaman kaçmayıp olduğu yerde kalan insanları. halbuki belki de kaçsa kurtulacak. ama bir an kilitleniyor insan sanırım olduğu yerde kalakalıyor. ellerini arabaya uzatıyor durdurmak istercesine. ama kaçmazsa kurtulamayacağı apaçık ortada.
