Kız arkadaşım babasını kaybetti ve çok üzgün. Onu öyle gördüķçe içim kan ağlıyor. Hiç bir şey yapamıyorum çünkü son sahneydi yaşananlar. Üzülme yanındayım , toparlan vb. demek yetmiyor. Ben mi kadersizim yoksa uğursuz muyum. 2008 yılında kendi babamı kaybettim. Şuan öyle bir psikolojodeyim ki kendimi uğursuz görüyorum benim uğursuzluğum olduğunu düşünüyorum. Size tek önerim dostunuzun eşinizi ve ilk olarak olarak da ailenizin değerini ve kıymetini bilin çünkü hayat sevdiklerinizle güzel onları kaybetmeyin. Iyi günler.
umutsuzluktan, nefretten aklınıza gelebilecek onlarca histen, durumdan daha kötü olan durum. oturup kıçının üstüne kaderin atacağı yeni kazığı bekliyorsun.
Annen ışın tedavisi aldığında bedeninde ışın yüzünden oluşan yanıklar için bir şey yapamamaktır. ilaçlar bile acısını azaltamaz.
Evlerden ırak, kimseye göstermesin yukardaki.
Dünyada kendini tek hissetmektir. Makam ünvan rütbe fark etmez. Ne kadar yüksek ya da ne kadar aşşağıda olduğunuz da fark etmez. Kendini tek hisseden herkes ÇARESiZDiR.
