dünyada eşi benzeri olmayan, tek bir kahramanın olmadığı, asil yüce ruhlu savaşçıların onurlu mücadelesiydi çanakkale..
düşman kuvvetlerin bile hayranlıklarına mahzar olmuş direnişin, inancın, bağımsızlığın savaşıydı çanakkale..
abartmak mı?? öylesine savaşan bir ecdadın torunları olarak o günleri yeteri kadar yad ettiğimizden bile şüpheliyim..
tarihi sloganlarla öğrenen neslin kaleminden dökülebilecek en 'akademik' düşüncenin harf ve kelimelerle ifade edilmiş şekli olan varsayımdır.
şimdi sadede gelelim. mikrofonu churchill'e uzatıyoruz:
--spoiler--
"Benim bildiğime göre Tophaneli Hakkı'nın (Nusret, mayın gemisinin komutanıdır) Yaptığını dört yüz yıldan beri hiç kimse yapmamıştır. Beni yirmibeş yıl politikanın dışına fırlattı. Savaşı ikibuçuk yıl uzattı; bu zaman zarfında sekizbuçuk milyon Avrupalı öldü. Biz Çanakkaleyi geçemedik; Rusya komünist oldu. Rusya komünist olurken otuz milyon insan öldü. Sonra Rusya Çin'i komünist yaptı; Çin'in komünist olması da 50 milyon insanın hayatına mal oldu. Biz Çanakkale'yi geçemedik yenilmezliğimizden şüphe başladı, Hindistan'ı ve diğer islâm ülkelerini elimizde tutmak şansını kaybettik. Yalnız bizim sömürgelerimizde değil, bakın Avrupalı ülkelerin müslüman sömürgelerinde aynı ümid ışıldamaya başladı."
churchill kendi milletinden olan insanlara bile acıması olmayan bir politikacıdır. bu sebeple ölenlere üzüldüğünü zannetmiyorum. onu muhtemelen 'siyaseten' söylemiştir. ama ingilizlerin yenilmezliğinden şüphe duyulmaya başlaması konusunda görüşlerinin samimiyeti konusunda endişeye mahal yoktur. çünkü bu adam tam bir ingilizdir.
olayın diğer vechesine gelecek olursak; çanakkaleyi kazanmış olmamız, izlediğimiz 'savaş stratejisi'nin doğruluğunu sorgulamamıza engel değil, çünkü:
deniz savaşındaki şehit sayısı: 57
kara savaşındaki şehit sayısı: (kesin bilinmemekle beraber) 250 bin.
deniz savaşında boğaz'ı zorlayan 'yenilmez armada'yla türk ordusu arasında kıyas kabul etmez uçurumlar vardı.* fakat -buraya dikkat bu isim hiçbir tarih kitabında yok. ayrıca bu ismi biliyor olmam benim tarih allâmesi olduğum anlamına da gelmez. hasbel kader bir yerlerde kitabını bulup hayranlıkla okumuştum- selahaddin adil paşa gibi* bir kumandanın komutasında sadece 57 askerimizi kaybediyoruz.
fakat kara savaşında -yahudi asıllı bir alman olan- otto liman von sanders http://tr.wikipedia.org/wiki/Otto_Liman_von_Sanders -özelllikle- esat paşa ve diğer kumandanlarımızın muhalefetine rağmen ingiliz'lerin karaya çıkarma yapmalarına izin vermiştir. ve bizim çanakkelede yüzbinlerce askerimizin şehit olma sebeplerinin başında -belki de tek- bu gelmektedir.
ayrıca alt seviyedeki alman komutanların sipere yatmış vaziyetteki anzak askerlerine karşı süngü -tekrar ediyorum süngü- hücumu emrini verdiği, ve bu emirler neticesinde bir haftada onbinlerce askerimizin şehit düştüğü, -birisi kafasına sıkıp öldürmesin diye de- o komutanın gece vakti cepheden kaçırırcasına başka bir yere tayin edildiği bilinmektedir. (kaynak: tarihçi hasan basri bilgin.)
asker değilim. 18 gün kamuflaj giyip sonra okulda hocalık yaptığım için askerlik yaptım demekten bile haya ederim. ayrıca komutanlık vasıflarının hangi kıstaslarla ölçüldüğünü de bilmiyorum. amma velakin, karşımızda iki komutan var. birinin komutasında 57 şehit. diğerinin komutasında 250 bin!!?
şimdi:
- almanlarla savaşa girmemiz, onların savaş teknolojisinden yararlanmış olmamız ordumuzun komutasını onların askerlerine vermemizi gerektirir miydi?
- (bunun bir faydası yok biliyorum. ancak) kahir ekseriyeti lise ve üniversite talebesi olan askerlerimiz şehit olmasalardı ve cumhuriyetin ilk yıllarında çektiğimiz - hala çekmekteyiz- kâht-ı rical* sebebiyle perişan olur muyduk?
ve son söz yine bir ingiliz generalinin: "çanakkale savaşını biz kazandık! çünkü osmanlı'nın 'okumuş tabakasını' öldürdük!"
rahman hepimize akıl, fikir, şuur, aksiyon ve ilim nasip etsin.
yanlış bir eylem olacaktır abartılmazsa. Bu savaşa "gelibolu savaşı" adıyla rastlanıyorsa hiç umulmadık kitaplarda, abartmak lazım hem de övüne övüne...
avrupalı tarihçilerin üzerine kitaplar yazdığı bir savaşı küçük gören, tarih alanındaki sebep-sonuç ilişkilerini değerlendirme yetisinden mahrum bi-çare bir zihnin yanılgısıdır. çanakkale savaşıyla ilgili söylenenleri, yazılıp-çizilenleri görünce bunları 'abartı' sanmak cehalettir. olanlar o kadar çarpıcıdır ki kulaklara abartı gibi gelmektedir.
zaten aklı selim bir insan çanakkale svaşı'nın büyük bir mağlubiyet olduğunu bilir. milli eğitim sisteminin dışana çıkamayan, şişirilmiş yalanların zerre kadar üzerine gitmeyen türkçü gardaşların bunu kabullenmemeisni doğal karşılıyorum. her şeyi geçtik bir kere çanakkale savaşı'na alman emperyalizmine hizmet amaçlı grilmiştir. dolayısıyla ölen yüzbilerce insan da(türk, kürt, ermeni, yahudi, arnavut, çerkez) çok afadersiniz b.k yoluna gitmiştir.
hadi ilkokul çocukları buna kanabilir(bir zamanlar benim de olduğu gibi) ya internet kullanan, azıcık araştırma kabiliyeti olan eşek kadar adamlar nasıl kanabiliyor aklım almıyor doğrusu. ya sözüm ona tarihçiler bunu hangi yüzle şişirerek anlatabiliyor?
"çanakkale savaşını abartmak"
abartıyor muyuz acaba?
hassiktir...diyor gülüp geçiyorum. ne abartması, aslında gereken önemi zerre kadar dahi vermiyoruz. gerek teknik imkansızlıktan, gerek ekonomik imkansızlıktan, ne dersen de...
elin anzak torunu ta kalkıyor anasının amından şafak ayini için geliyor. abartı mı bu?
hayır...
belki atalarının yaptığı en iyi iş olarak görüyor "gallipoli" yi.
amerikalı züppeler kuzey güney savaşını, birinci ve ikinci dünya savaşlarını kerelerce filme aldı, övünerek, abartarak.
biz ne yaptık da abarttık çanakkale'yi?
çanakkale'deki kahramanlık destanının onda birine sahip olsa avrupalılar, amerikalılar her 18 mart günü yer yerinden oynardı.
bir 4 temmuzları var bizim moderatörler bile nick olarak kutluyor, ama var mı bir 18 martları, 9 eylül'leri, 30 ağustos'ları?
yok...
olsa en önce biz alkışlarız özenti olarak, belki "march18th" rumuzlu bir moderatörümüz dahi olurdu o zaman...
bastigin yerleri toprak diyerek gecme, tani
dusun altinda binlerce kefensiz yatani
sen sehid oglusun incitme, yaziktir atani
verme dunyalari alsan da bu cennet vatani... **
sonradan istanbul'a girmiş olsalar bile bu savaş tüm dünyaya türk'ün son damla kanını vermeden teslim olmayacağını göstermiştir. dünya savaşı yenilgisinden sonra başlayan kuvay ı milliye ruhuna ve sonrasında kurtuluş savaşına ümit tohumlarının bu savaş sonrasında ekilmiş olması dahi şu anki verilen değerin bırakın abartıyı eksik olduğunun kanıtıdır. sonuçta işe yaramış olup olmaması mühim değil. hatta biz o savaşı kaybetmiş de olabilirdik. önemli olan burda yurduma düşman ayağı girmesin diye gözünü kırpmadan şehit olan yüzbinlerce insanı anmak. sayın dangalaklara söyleyim. eğer biz burda kazandığımız bir zaferi kutluyor olsaydık çanakkale'den çok daha işe yarayan zaferlerimiz olmuştur tarihte. gider 29 mayıs'ı çok büyük bir coşkuyla kutlardık. burdaki mantık kazanılmış bir zafer değil bitmiş tükenmiş denilen bir milletin vatan uğruna destansı direnişi. bilmem anlatabildim mi?
(#7564347) açıklamaya tanıma, bağırıp çağırmaya gerek yok. adamlar aşmışlar, bizim sadece önlerinde eğilip biyad etmemiz lazım. süper bir mantık ayakta alkışlıyoruz.
kafatasının içinde, inlerin cinlerin halay çekip, zılgıt çaldığını düşündüğüm yazar söylemi.
abartmak? aslında hiç de abartmıyoruz. eğer biz, japonların hiroşima'yı abartığı kadarının yarısı kadar çanakkale savaşı'nı abartabilseydik, şu an dünyada sayılı güç haline gelmiştik. velhasıl tanım da geliyor efenim, yanlış olan düşüncedir. çünkü, biz sadece okuruz, gezeriz. asla ders almayız. bu yüzden de, abartmak gereği duymayız.
kendine hümanist diyen yavşakların yapması gerekendir. evet, abartmalısınız. ben bir milliyetçi olarak abartıyorsam bunu sen de abartmalısın hatta benden fazla. binlerce insanın şehit olduğunu, binlercesinin öldüğünü düşünerek. ama bunun için önce beyin lazım. şerefe , haysiyete gerek yok. olsa bile senin gibilerin şansı yok bu konuda.
çanakkale savaşının abartıldığını düşünen bünyeleri bir araya toplayıp, aralarına karbon kağıdı koymak suretiyle bi yarakta hepsini sikme isteği uyandıran önerme. çok mu abarttım nedir.
çanakkale savaşı hakkında önce doğru konuşacaksın. o zamanki imkanlarla, düşmanın imkanlarını bir karşılaştır bakalım ortaya nasıl bir sonuç çıkıyor. sen bir öğün yemek yeme ortalığı ayağa kaldırırsın, bak bu adamlar bir tas hoşaf, bir avuç süpürge tohumuyla tüm dünyaya karşı savaştılar. 5 dakika sonra şehit olacaklarını bile bile en temiz elbiselerini giyip, kuranlarını okuyup şehadet şerbetini içmeye hazırlandılar. mermi yediklerinde hemen yere düşmeyip düşmana iki kurşun daha sıkayım, mermisini bitireyim diye ölüm anında bile savaştılar. kimin için ulan kimin için! bu adamlar orda zevk olsun, spor olsun diye savaşmadı. Senin gibilerin yaşaması için, rahat ve huzurlu bir yaşam sürmesi için savaştılar. Ama değmiş mi, bak zerre kadar değmemiş! Neden değmemiş diye sorarsan dostum, bunun tek sebebi senin gibi insanların hala daha yaşıyor olmasıdır! yazıklar olsun...
troll'üm biçim biçim senin deden vs. o savaşta ölseydi böyle dermiydin?
ayrıca o savaş sonrası hangi düşman komutanın anıtı bir ülkede dikilmiştir bir araştır ondan sonra tartışalım. ayrıca gündüz gündüz senin sözlükte ne işin var, sen geceleri yaşamıyorsun a benim şeker troll'üm. taşa dönersin şimdi...
bari şu destansı günde trollük yapmayın ya...
çanakkale savaşı: türkiye' nin kurulmasını sağlayan bilinci oluşturan, çok önemli bir dinamiktir. uzun yıllar emperyalistlere mağlup olan osmanlı devleti, bu savaşta : bu topraklarda istenilirse eğer, neler yapılabileceğini idrak etmiştir. batılılar ise osmanlı' nın sanıldığı gibi hasta ve ruhsuz bir devlet olmadığını zihinlerine iyice kazımışlardır. nitekim milletimizi de kurtuluş savaşı' na psikolojik olarak hazırlamıştır. bu savaş uğruna entelektüel birikimimizin büyük kısmını, savaşcı gücümüzün büyük kısmını, en önemlisi 250 000 insanımızı şehit verdik. yukarıda ki başlık gerçekten büyük bir saygısızlıktır.
