onlara çanakkale şehitleri denilse de onlar yüreklerin çanakkale aslanlarıdır. onlar bu vatanı kolay kazanmamışlardır. nasıl kazandıkları ise alttaki yaşanmış hadisedir.
olay 12 mart 1915'te gelibolu yarımadasında geçiyor:
düşman topraklarımıza yerleşmiş, hergün kanlı çatışmalar sürmekteydi.
yine bu çatışmaların arasında yozgatlı mahmut ve ereğlili hüseyin arasında şu diyalog geçer:
ereğlili: hele bi bak hüseyin benim silah ateş almıyor.
yozgatlı: ne silahı be birader senin parmak gitmiş.
ereğlili: ne parmağı be gardaş.
yozgatlı: hele bi bak gardaş şahadet parmağına.
ereğlili parmağına bakar ve gerçekten de parmağı yerdedir. komutanı ona gazi olduğunu ve dağıtıma gitmesini söyler, fakat o sol eliyle savaşacağını söyler. ve orda şehit olur.
