en asil duygunun çorabıdır. yıkama esnasında çamaşır makinesinin kapak camı ile lastiği arasına sıkışıp kalmıştır. tamburun bir sağa bir sola dönmesine aldırış dahi etmez, hiç istifini bozmadan olduğu yerde durmak için azami çaba sarfeder. sonsuz yalnızlığını ve o derbeder halini görenin içi burum burum burkulsa da, yıkama bitmeden onu oradan kurtaramayacağını bilmek kişiyi kahreder.
annemin babamı delirtmesinin bi başka sebebidir. annem genellikle sabahları çamaşırları makineden çıkarttığında farkeder ve;
- bey kalk! çorabların teki yok. kesin çamaşır makinesine kaçtı, çıkart şunu!
- başlıcam çorabınada makinesinede bi uyutmuyosunuz adamı.
şeklinde devam edebilecek diyalogların yaşanmasına sebebiyet veren olay.
