Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Balkona yorgun çamaşırlar asmayı
Ki uçlarından çile damlardı.
Güneşte nane kurutmayı
Ben acılarımın başını
evcimen telaşlarla okşadım bayım.
çamaşır asmak, en sevmediğim gereklilik. ama çamaşır asmaktan daha çok toplamaya üşeniyorum. genelde kurutmalıktan giyinirim. katlayıp ya da askıya asıp dolaba yerleştirmek daha zor gelir.
çok berbat kokuyo nervocum çok.
sizin ev havasız mı biraz diyorum?
yoo havasız değil diyorlar.
farkında değiller.
çünkü burunları alışmış yani o kokuyla bütünleşmişler.
ayıp olmasın diye bir şey diyemedim tabi daha.
ama 1 saat ızdırap çektim.
evde hayvan olmaz güzel kardeşim, kedi köpek vazgeçin bu sevdadan.
Baksan 5 dakikalık iş ama buna mental olarak hazırlanmak 1 saat abi. Şuan makinede beni bekliyorlar gitmem lazım…. istemiyorum.. gitmek zorundayım… hayır…
