çamaşır asmak çok teylikeli bir iş. ya çamaşır düşecek ya da ben düşeceğim gibi hissediyorum. utanmasak stratosferde oturacağız herhalde. bizim ev çok yüksek. çamaşır asmak ve toplamak hoş değil. sererim salona olur biter.
bulaşık en zevkli ev işi yav, aç 90's müzüğünü, ov babam ov, pril pril olsun.
erkekler için ikisi de işkencedir. çamaşır asmak neyse de sırf bulaşık yıkamamak için lezzetli ve fazla sayıda yemek çeşidi bilen erkeklerin "yemekleri her gün ben yıkayayım bulaşıkları da siz yıkayın" şeklinde arkadaşlarıyla anlaşma yaptığı öğrenci evleri dahi bulunmaktadır. Tabi makarna dışında yemek bilmeyen diğer ev ahalisi mecbur kabul eder. Çamaşırların asılması ise genelde ev içine alınan bir çamaşır kurutmalığı ile çözülür.
