Çok sicco bir durumdur. Bunu en içten duygularimla söyleyebilirim ki üniversite yıllarının kıymetini anladığınız zamanlar işte tam bu sıralardır. Üniversitedeyken de ulan çalışmak ne güzel, çalışman gereken bir sınavın yok bitirmen gereken okulun yok falan derdim. Şimdi ise bakıyorum kendime çoğu eğitim seviyesi yerlerde olan insanlara bir şeyler anlatıyorum. Sırf para veriyor diye beyefendi çekiyoruz. Omuzlarına öyle sorumlukluklar yıkılıyor ki sınava çalıştığın günleri arar oluyorsun. Ve tüm bunlar yüzünden artık o kadar yoruluyorsun ki işten eve evden işe gidecek enerjin kalıyor. Belki de insanlara bile tahammülün kalmadığı için oluyor. Neyse zamanınızın tadını çıkarın arkadaşlar.
ben zaten insanların çalıştırılarak uyutulduğunu düşünüyorum. çünkü çalışan insanlar genelde maddiyata yöneldiğinden dünyadan bir haber değil ama maneviyattan ,insanlıktan bir haber oluyorlar. ben çalışıyorum diyerek kendilerini vermeleri gereken ilahi sorumluluktan kurtarıyorlar. kurtardıklarını sanıyorlar.... mesela ben gençken çalışıp paramı kazanayım.. yaşlandığımda emekli olduğumda dinimi yaşarım gibi....
şundan bir 7-8 sene öncesinde derdik ki; artık elimiz bir para tutsun, kendimiz için bir şeyler yapalım. sonra farkettim ki insan çalışmaya başlayınca aslında kendi için bir şey yapamamaya başlıyor. çalışmadan önce ne kadar çok şey yapıyormuşuz halbuki. kazandığınız para bir şeyler için kazanılıyor ama ne için? ulan iki satır kitap okumaya, bir yerlere gitmeye, 1 haftalığına ortadan kaybolmaya, araştırmaya, gözlemlemeye, doğaya kaçmaya vakit yok gerçekten.
