Bir kere geldiğim hayatta, Sürekli e devletten emeklilik prim günüm ne zaman dolacak diye bakarken buluyorum kendimi.
Oysaki, upuzun bir okuma listem, izlemek istediğim onlarca film ve dizi var. Doğup büyüdüğüm şehrin henüz görmediğim müzeleri, sokakları, güneşi batıramadığım mazaraları var.
Bazı sabahlar öyle bir deniz kokusu duyasım geliyor ki, hevesimi anca kahve kokusu ile bastırabiliyorum.
En son ne zaman avare avare dolaştım, hatırlamıyorum bile.
HiÇBiR ŞEY yapmamayı özledim.
