1 günlük tatil hakkıma ulaşmak için aşmam gereken 6 günlük engeldir. yemeğimi bitirmeden önce, o yemeği soframa getirmem için gerçekleştirmem gereken, aklımın almadığı kaotik bir silsile içinde ezilip büzüldükten sonra iştahımı kaçıran bir eylemdir. mide kramplarına engel olmak için yaptığım türlü şaklabanlıkların genel adıdır. alfabeyi öğrenmeden önce sözlü, öğrendikten sonra yazılı tacizlerine uğradığım bir kutsaldır. nereye baksam gördüğüm, insan selini kaldırımlara döken yüce bir güçtür. hayır bir güç var biliyorum denen şeyin bu olma ihtimali vardır.
Victor Hugo'nun bu eylemle ilgili sefiller'den bir özdeyiş: "Çalışmak, uçup gidebilecek bir alışkanlıktır; bırakması kolay, yeniden başlaması zor bir alışkanlıktır."
sürekli olanı bıktırır.
en verimlisi; çalışmak, çalışmak, yorulmak, yorulduğunu anladığında dinlenmek, dinledikten sonra tekrar çalışmak, çalışmaktır...
yarın pazartesi. ilk gün, evet haftanın ilk günü. 2 gün aradan sonra yine çalışmak. aslında güzel birşey. peki ama bu akşam yine sarhoşum. tek sorun yarın sabah yine iskence olacak. eee salı. yine aynısı, o da işkence. çarşamba en azından hafta ortası o. ne kadar saçma bir hayat yaşadığımın bir kesiti bu. en azından akşamları sarhoşum kendime ayırabildiğim zamanım var diye avunmak istiyorum. ee peki sabah. şuan onu düşünmeme vakti..
Denilebilir ki hiçbir şeye muhtaç değiliz, yalnız tek bir şeye çalışkan olmak. (1923, izmit) (Atatürkün Söylev ve Demeçleri, Atatürk Araştırma Merkezi, C. II, Ankara, 1997, s. 63) Atam en guzelini soylemis * .
çalışmak, savaştan 3 kat daha fazla öldürücüdür.
her yıl yaklaşık 2 milyon insan işle ilgili kazalar ve hastalıklar sebebiyle ölmektedir. buna karşılık savaşlarda her yıl yaklaşık 650.000 kişi ölmektedir.
tüm dünyada en tehlikeli çalışmalar, tarım, madencilik ve inşaat sektöründe yapılmaktadır.
(cahillikler kitabı-1, sayfa: 49)
haftada 7 gün her gün de 18 saat çalışmak harika birşey. hayatınız işten ibaret oluyor. herşeyi unutuyorsun. bazen uçakta uyuyorsun. koşuyorsun. yetişmiyor. ustaya sinirleniyorsun. * yemek yemeyi unutuyorsun. sürekli yeni insanlar tanıyorsun. * bazen sadece bilgisayarın ve sen kalıyorsun. bazen şantiyeyi yakasın geliyor bazen vay be oldu ne de güzel oldu diyorsun. herşeye rağmen çalışmak harika birşey herkesin başına gelebilecek en güzel şey.
Bazen dünyanın en nefret edilen olayı bazende dünyanın en tatlı olayı iş arkadaşları kafa adamsa 10 numara yok kralcılığı oynuyorsa ispiyoncuysa berbat.
Sonuç olarak: seni bi türlü sevemedim hayat.
Herşeydir, mutluluktur, çabadır ve kendine güvendir.
Çalıştıkça birşeyler elde ettiğini görmek daha da mutlu eder insanı ve daha çok çalışmak istersin.
Çalışman azaldıkça boşluk olur hayatında ve yavaş yavaş huzursuz olursun
Ardından keder ve hüzün başını yer bu sefer mutsuz bir insan olursun boşluğun getirdiği tembellikle.
Ne zaman başını dikip yürür gidersin çalışarak işte o zaman güzel haller sarar her anını...
zor iş valla. verdiğiniz emekler boşa gittiyse bide karşılığını alamadığınız için böğrünüze öküz oturur ama insan umut fakirin ekmeği diyerek daha çok çalışmalı.
