çalışanının işine daha iyi konsantre olması için öğle arası izni vermeyen , bakkal zihniyetinde yönetilen şirkettir.
gelişmiş ülkelerde şirketler çalışanlarına 12:00-13:00 arası veya 12-13:30 arasında izin verirler. insanlar bir kafe'ye veya bir herhangi bir yere oturup iş stresinden uzaklaşıp işlerine daha iyi konsantre olurlar.
ancak malesef türkiye'de bu durum böyle değildir. süre çok az olduğu gibi yemek şirket içinde yenir , dışarda yemek yiyene ise acaip bir iş yapıyormuş gibi bakılır.
vicdansız sömürü örneğidir. yemeği işyerinde verip yemek yedirdikten sonra tekrar çalışanları işe göndermek gibi merhamet gösteren şirketler de mevcuttur ama.*
daha kötüsü de vardır. 9 saat çalıştırıp hiç yemek vermeyen işletmedir. yönetim bir boktan anlamıyordur. cahildir ama paralıdır. parayıda kendisi kazanmamış atalarından kalmıştır. çalışmadığı için çalışanın halindende anlamamaktadır. allah böylelerin belasını versindir.
dün toplu halde istifa ettik sözlük yani anlayacağın ful doluyum.
(bkz: sözlük bana iş bul).
çalışanın öğle arası izin hakkı devlet tarafından verilmiş bir haktır. sen istemezsen hakkını kimse sana sormaz zaten. kimseye sormadan 2 gün çık, işini iyi yapıyorsan kimse sana hop nereye kardeşim demez. derse de yemeğe dersin gidersin.
bir süre sonra agresifleşen elemanına tahammül etmekle etmemek arasında kalacak şirkettir. çünkü kimsenin sinirleri çelikten değildir. bir süre sonra çalışanının su koyvermeye başladığını görüp verimin düşmesinden şikayet etmeye kalkarsa ona söylenecek tek şey "nefes almalarına izin ver" olacaktır. öğle arası molanın doping etkisinden haberdar olmayan şirkettir kısaca.
cemaat abisi köleliği < cemaat abisi< cemaat evine burs veren emiceler < 2010 modası cemaatçi demokratik aydıncılar < feto
besin zinciririnin köleliğinden geldiği için üsttekine yalaklanma, alttakini köle olarak görme geleniğinin genetiğine işlemesi sonucu, çalışanını altı yani kölesi olarak gören şakirttir.
--spoiler--
Ara dinlenmesi
MADDE 68. - Günlük çalışma süresinin ortalama bir zamanında o yerin gelenekleri ve işin gereğine göre ayarlanmak suretiyle işçilere;
a) Dört saat veya daha kısa süreli işlerde onbeş dakika,
b) Dört saatten fazla ve yedibuçuk saate kadar (yedibuçuk saat dahil) süreli işlerde yarım saat,
c) Yedibuçuk saatten fazla süreli işlerde bir saat,
Ara dinlenmesi verilir.
Bu dinlenme süreleri en az olup aralıksız verilir.
Ancak bu süreler, iklim, mevsim, o yerdeki gelenekler ve işin niteliği göz önünde tutularak sözleşmeler ile aralı olarak kullandırılabilir.
Dinlenmeler bir işyerinde işçilere aynı veya değişik saatlerde kullandırılabilir.
Ara dinlenmeleri çalışma süresinden sayılmaz.
--spoiler--
Bir zahmet kaçta girip çıkıldığı da belirtilip cumartesileri de çalışıp çalışılmadığı da eklenirse küfür edip etmeyeceğimiz netleşecek şirkettir. Birincisi öğle tatilleri mesaiden sayılmaz, ikincisi ise cumartesi çalışmıyorsan öğle hariç 9 saat işyerindesin. Sabah saat 9:00 da işe başlayıp 17:00 de gidiyorsan, cumartesi de çalışmıyorsan kusura kalma asıl patrona sen takıyorsun günde iki saat. Bir saat öğle tatilini haftada 42 saatin üzerinde çalıştıran şirketlerin ske ske vermesi gerekir, ama sen de geç çıkarsın haberin ola.
4 saat ve daha kısa süreli işlerde 15 dakika,
4 saat ile 7.5 saat(7.5 dahil) arası süreli işlerde 30 dakika,
7,5 saatten fazla süreli işlerde 1 saat ara dinlenmesi sosyal güvence ile çalışan tüm işçinin yasal hakkıdır.
var ise sendikanız ( ki sendika var ise işverenin böyle bir şey yapması imkansızdır) ile görüşün, yok ise ispat edebileceğiniz şekilde yazılı talepte bulunun. yine yazılı bir cevap alın. ve işçi mahkemesine başvurun. tazminatınız ve tüm haklarınızla işten ayrılabilir, işverene öğle arası izni yaptırımı uygulandıktan sonra da işe iade davası açıp çok da rahat bir şekilde kazanabilirsiniz.
ha şu da var, burası türkiye, para lazım, hakkımı korumak pahasına ekmeğimden olamam. e o zaman şikayet etmiyeceksin.
