zamana içten içe kenetlenip, melodinin ilk notasını benliğinize yazar, ardından derin bir sessizliğe merhaba deriz. umutların kendi içindeki birlikteliği, zıtlıkları kendine çeker ve bir parodinin ana kaynağına doğru gider.
ruhumuzla yaşadığımız içine yaşamı kattığımız her şey zıtlığın bir noktasında yer alır.
hayallerimizin getirişi hayatın özgürlüğü içindeki zıt olanlarla mutlluğu bulabilmektir. ve içimizde ikamet eden sessizliğe biraz daha vakit ayırmak.
ruhlarımız yolun sonuna yaklaştıkça, her şey kendini çareye ve düşlerin matemine bırakır.
