cahiliye döneminde boşanmak için sen bana anamın sırtı gibisin diye karısını dönüşü olmayan bir şekilde boşarlar buna zıhar denirdi.
islamiyet ile dönüşü olmayan bu boşanma şekli kaldırılmıştır."Zıhar'ın keffareti sırayla bir köle azat etmek, bunu yapamıyorsa iki ay aralıksız oruç tutmak, bunu da yapamıyorsa altmış fakiri bir gün doyurmaktır". (Mücadele: 58/2-4)
bir erkeğin karısını kendisine mahrem olan herhangi bir kadına benzetmesi olayıdır. bu nedenle aralarındaki nikah düşer ve çeşitli şartlar yerine getirilmedikçe tekrar nikah kıyılamaz.
