1.
-
Rabbim, dedi, gozlerimden bu aciyi kim silecek benim? Kim yikayacak gozlerimin icini? Kim yikayacak acilarla dolup tasan kalbimi?
Olsun, dedi. Rabbim, herseye raziyim. Hepsine raziyim. yeter ki asktan azad etme kalbimi. Yeter ki goz yaslarimin serininde yika icimi.
Goz yaslarimi ve askimi alma, onlar bende kalsin. Bedel olsun. Odul olsun. Bagis olsun. Yoksullugum zenginligim olsun.
Askim yeter, muhabbet denizinin kiyilari ne denli sinirsizmis goreyim. Askim yeter varligimin anlami neymis, cozeyim.
Yeter askim, yeter ki askimin kalbime dustugu yere yukseleyim.
Askim yeter, tenimin kafesiyle dustugum kuyudan askimin tuyleriyle yukseleyim.
Askim yeter, tenimin beni hapsettigi zindandan askimin kanatlariyla gecip gideyim.
Askla var oldugum yerde yine askla yok olayim.
Rabbim, aciya raziyim ama gozyasim bende kalsin. Raziyim yoklukta var olayim.
Yitirdikce bulayim. Oldukce dogayim.
Canim cekildikce aradan saf asktan ibaret kalayim.
Rabbim, dedi zuleyha cikar aradan takilip kaldigim tenimi, kaldir aradan saf askla aramdaki perdeleri.
(bkz: yusuf ile zuleyha)
(bkz: nazan bekiroglu)
