hayatımızın her döneminde, her yerde karşılaşabileceğimiz sinir bozucu tiplerdir.
kendimi bildim bileli hareketli, sosyal, yeni insanlar tanımaya çalışan biri değilimdir. aramızın en iyi olduğu dostlarım bile bir şekilde bana yaklaşmıştır da dost olmuşuzdur. mizacım "ortam oluşturmaya" müsait değil. silik biriyimdir yani. ama başlıkta kısaca tarif edilen kişiler her nasılsa binlerce* kişi arasından beni bulup muhabbet kurmaya çalışırlar.
-kanka naber?("kanka" diyen bu herifle bırak iki muhabbeti birbirimizi daha önce görmüşlüğümüz yok)
+iyidir, nolsun. senden?(robotumsu bir tavırla söylerim bunu. "naber" kelimesini her duyduğumda aynı cevabı vermekten artık otomatik bir hal aldı.)
-benden de iyi ya. baktım oturuyorsun tek başına, geleyim dedim.(lütfetmiş beyefendi. çağırdık sanki alüminyum!)
+kafa dinliyordum ben de. dersler ağırdı da bugün. kantinde tek başıma kafa dinleyeyim dedim.(bariz bir şekilde "bsg" diyorum adama. ama anlamaz ki andaval!)
-ya boş ver dersleri de şu geçen hatunlara bak hacı. of of of!(bir de bağırıyor hayvan. lan git hayvanlığını başka yerde yap. baktığı kızların da mini etek giymekten başka bir vasıfları yok. çıplak gezseler bakmam.)
+hımm, ne güzelmiş.(ya ben sana daha ne diyeyim? ilgisiz görünüyorum işte. bakmadım bile kızlara. anla da defol git artık!)
-ne diyorsun hacı ya. bunlar hiçbir şey. geçen arkadaşla iki tane rus ayarladık. adam da ilk kez milli olacak. bayıldı mal görünce. ahahahahaaha...(bir dakikalık platonik muhabbette girdiği konulara bak herifin. agresif bir kişiliğim olsa kafa atacağım ama mecbur katlanacağız artık. şerefsiz zil de istemediğin zaman çalar şimdi çalmıyor)
+hıhı, komikmiş.(önümdeki sıcak çikolatayı fondip yaptım. bir an korkuyla baktı bana. korkuttum galiba lavuğu)
-neyse kanka ben gidip şu kızlara yazayım. senin isim neydi?
+somut.
-ben de merkepcan. tanıştığımıza memnun oldum kanka. birini ayarlarsam öbürünü de sana yaparız. ahahahahaahah...(al ikisini de sok bir tarafına. tövbe tövbe. mesleğini bile belirlemiş hırdavat şimdiden)
uzun bir diyalog oldu farkındayım. ama bunun sorumlusu ben değilim bu sırnaşık lavuk. anlıyorum da bir yandan, problemli biraz galiba falan ama benim ne suçum var lan! ben adamakıllı bir kafa dinleyemeyecek miyim? bir sürü adam var git onlarla konuş. niye ben seçilmiş kişi oluyorum? asosyalim oğlum ben, tipten de mi anlamıyorsun?
yine de içimdeki kahrolası insan sevgisi yüzünden gördükçe selam veririm bu tiplere. ama hemen kalabalık bir grubun arasına karışıp meşgulmüş ayağına yatarım. yoksa yine saçma sapan muhabbetlerin içine çekerler beni ve her zaman bu kadar sabırlı olamayabilirim.
