Ara ara düşündüğüm eylem, muhtemelen beni unuttular yaptıklarından pişmanlık dahi duymuyorlar. Yüzlerine haykırmak istiyorum 3 senemi çaldınız. Hakkımı helal etmiyorum umarım aynı şeyi sevdikleriniz yaşar diye. Ara ara akıllarına geliyor mudur acaba?
Hayatım boyunca kimseden zorbalık yemedim. ilkokulda suluğu kafasında parçaladım, taktığım yakayla boğmaya çalıştım elimden zor aldılar o cocuk halimle, yatılılı ortaokulda yine denk geldi şişe açacağıyla saldırdım ağzını yüzünü parçaladım, yine lisede yine tebelleş oldular kafa attım burnunu kırdım üstüne içemezsin dediği sigaranın izmaritini yutturdum yanındaki yancısını parmağını düzeltilemeyek şekilde kırdım. Defalarca bununla ilgili rehberliğe psikolojik danışmanlığa gönderildim ama hiç kendimi ezdirmedim.
Şimdi o it enikleri yine gelse ancak önümde diz çöker benden af dilerler yine.
Kimse ailesinden uzak büyüyen bir çocuğun psikopatlığını sorgulamamalı.
