her yerde kendini belli ediyor, kalıp arasına sıkıştırıldığı zaman fark edilmediğini sanmasın kimse. sevgili olma aşamasında kullanılır genelde ve cümlenin içine zorla sıkıştırıldığı her daim bellidir, dikkat çeker. çünkü yazan kişi yazmadan önce ya da söylemeden önce "acaba desem mi?" diye düşünür.
...
+işte ben de o günden beri okula hep spor ayakkabıyla gidiyorum.
-yok canım daha neler * (aha canım da dedim, inşallah kızmaz.)
+ciddiyim vahit, hele topuklu giyince çok kötü hissederim kendimi. (bana canım mı dedi yoksa kendisi de fark etmeden mi kullandı acaba?)
-yok canım, topuklu ayakkabı candır eheh.(kızmadı lan, buna da kızmazsa tamamdır ilerleme var gibi.)
+neyse ben uyuyorum, bu arada yanlış anlama ama canım kelimesinden pek haz etmem. (bir de candır diyor, salak.)
-kusura bakma, öyle laf arasında çıkmış yani. iyi geceler... (ahan da sıçtık)
+sorun değil, iyi geceler.
