"Bir gün gelir de bir an, çokça zamanlardan sonra
Geri dönüp baktığında bilmem anlar mısın ?
O senin bir anının, benim ömrüm olduğunu
Ne çok sevildiğini, artık çok geç olduğunu"
ne yazık ki şu şarkıyı çağrıştırdı bana;
(bkz: anma arkadaş)
ne sık kullanırız bu kelimeyi. yenilgiye çok alıştığımızdan mıdır bilmem, imkansız diye bir şey yoktur diyenlerin cesur gözlerinden çıkan yalancı sözlerini kıskanıyorum, esmese de gürler en azından değil mi?... inanmak zoru yenmek midir? zor mudur yoksa inanmak da... ikilemler sık tekrarlamasa keşke kendini, kabullenebilsek keşke zorlarımızı, imkansızlarımızı. işte o zaman mı zorlar biter hayatlarımızda. kabullenmek midir yoksa asıl yenilgi... zor kurgusu dahi zor, zihinde toparlanamayan 3 5 abuk cümle, onları yan yana sıralamak anlamlı birşeyler elde etmek dahi bazen çok zor...
basite indirgemektir. bir kız seni sevmiyorsa onu aramayacak ve sormayacaksın. o sana değer vermiyorsa sen de vermeyeceksin. teoride bu kadar basittir işte. uygulamada güm olur, göte kaçar. adına da zor hatta çok zor derler. acizlikle birleşirse imkansız olur.
uzun zaman sonra bir arkadaşımın akşam çıktığımız mekanda masada bir anda söyleyince hatırladığım şarkı. insanı 19 yaşına götürür birden, anlamsız platonik aşklarına, ayrılıklarına.
yalan dünya'nın 13. bölümünde karşıma çıkıp, o anki neşemi sikip atmış olan şarkı.
nev sözüm sana: güzel şarkı yapmışsın, adamı alıp götürüyor eyvallah tamam da karşıma çıktığında neden böyle koyuyor bir açıklasana. neden onunla hep bu şarkıyı söyledik biz? bu en sonuncusu senin suçun değil belki ama neden hala o geliyor aklıma? aklımı sikeyim. bu arada sesim çok fena gidiyor bu şarkıya. düet falan yapmak istersen çaldır, ben seni ararım.
değer katandır..istanbulun fethi gibi, fizik gibi.. Emektir zor.. Ter'dir, yırtık ayakkabıdır.. Yüzünüzdeki kırışıklık, saçınızdaki aktır.. Hepsi sizindir, siz onunla güzelsinizdir.. Her insanda da farklıdır zor'un şiddeti..
Zor olsun.. Ki bir daha gönlümün kafesinden kaçamasın..
Rüyalar olmasa uyumak da zordur bazen..
Zor zor kadere emanet ettim seni,
Sen benim kördüğümüm, tuamadığım gözyaşım...
zor zor bir daha daha da güvenmek
Bana düşen kabullenmek, zor da olsa dönüp gitmek...
