12 saat yemek ve 15 dk.lık mola dışında hiç oturmadan çalışmak ayakları bitiriyor zaten. bilen bilir. bir de çalışma arkadaşların embesil olunca -evet tam bir geri zekalılar- çok zor oluyor günler. haftasonlarını sevemez hale geldim.
yetkilinin istifasından 1 gün sonra şubeye gelen teftişin, zart tarihinde zurt listesini rica ediyorum. cart tarihinde curt listesini rica ediyorum taleplerinden sonra yaşanılan an.
valla hiç gammazlamayın. hiç öznel bir entry değil.
zira sağa sola saran ben, durumu gayet nesnel bir havaya soktum.
Bu tanım ; En yakın arkadasının babası kalp krizi gecirdiyse, senden baska onu sakinleştirecek insan yoksa, kendin de baba gibi sevdigin amcaya cok üzülüyorsan bunlarla yetinemeyen kader bi de sevgilinle ayırdıysa, rahatlıkla seni anlatır. *
beklenen ara tatilin gelip ancak tatil yapamayacağım için beni beklediğini gördüğüm zaman dilimi. sabahın kör saatinde kalkıp akşamın kör saatinde eve dönme arada da çalışma zorunluluğu... sıkıcı, yorucu, zor hayat...
(bkz: final haftası) öte bir durumdur. adamın iliğini kurutur. sinir stresten ne yapacağını şaşırırsın bazen. vücüdün ters tepkiler verir. mavi ekran vereceğin anı merakla beklersin.
bütün bir yıl boyunca düşlenen tatilin olmamasıyla birlikte, tatili bırak "bari dinlensem güzel olur be" demenin bile faydalı olmadığı günlerdir.
çalışarak, ordan oraya koşarak, stres üzerine stres yaşayarak geçirilen günlerdir.
