2014 Şubat Ayında sürekli baş ağrılarım nedeniyle gittiğim doktorun emar çektirmemi istemesi üzerine emarda beynimde kist olduğunu öğrendim. Ne yazık ki doktora gittiğimden, emar çektirdiğimden bile haberi olmayan karaktersiz adamın birini 2 yıl boşuna sevmiştim. O günlerin hiçbirinde Yanımda olmayıp, arkadaşıyla gezmeye tozmaya giden bi adam(!). Zaten o günden sonra her şey de bitmişti. Çok bile dayanmışım, değerini zerre hak etmemiş.
zor günlerde yanında olmak isteyip, sonra bu zor günlerde yaşanılanlara dayanamayıp, zor gününde terkeden sevgili modeli vardır. bir insan hastalığıyla yargılanabilir mi sorarım size? bir insan hastalığının etkisi altında yaptığı hareketlerden sorumlu tutulabilir mi? anlayamıyorum, hazmedemiyorum.
fazla çarpıntıdan dolayı rahatsızlanmıştım bir gün. acile götürdü arkadaşım. serum, oksijen, bilmediğim aletler vs. yatıyorum. sevgilim dediğim insan aradı o esnada. ben konuşamadığım için arkadaşım açtı, durumumu izah etti. verilen cevap; -geçmiş olsun, bişey olursa haber verirsin! hastaneden çıktım evime gittim, gece yarısına kadar bi telefon bekledim... beklerken uyumuş kalmışım zaten.
başlık bu anımı getirdi aklıma. o gün benim için zor bi gündü. ailemden uzaktaydım, ondan uzaktaydım. çıkıp gelmesini geçtim, mesaj atmasını bekledim. iyimisin? nasıl oldun? bir şeye ihtiyacın var mı? neden oldu neye üzüldün?
keşke ozaman anlasaydım. keşke ozaman yol verseydim. keşke, keşke.. iyi gününde herkes insanın yanında olur. önemli olan zor günde yanında durabilmek.
