bugün

yanında sandıklarının aslında yanında olmadığı ve yanında olanlara rağmen de yalnız olduğudur.

kolay gelsin aslıcım.
Seni öldürmeyen şey seni güçlendirir diye diye atlatılan zor günlerin ardından gelen güzel günlerde daha güçlü olmuyor insan. Ama zor gunler öyle ya da böyle geçiyor.
hiçbir şeyin eskisi gibi olamayacağı ve yapılan yanlışlardan ders çıkarılması gerektiğini.
kendi adıma.
kimse kazık çakmadı. hepimiz mecburen öleceğiz. bu işin başka şekli yok.

ölümün kabullenildiği yerde de hayatta olan bitene o kadar takılıp kalmanın manası yok.

yani düşününce mesela, 2 ay önce güzel paralar kazandığım bir işim vardı.

bugün işsizim, el elde baş başta oturuyorum. iş görüşmelerine gidip gerzek ötesi sorulara mecburen gülümseyerek mantıklı cevaplar vermeye çalışıyorum.

ama şunu biliyorum... hem herkesin, hem de her şeyin sonu var. bu son gelene kadar da onlarca kelebek etkisiyle insanların kaderleri sürekli bir şekilde devinecek.

benimki de öyle.

uzun zamandır bu kadar sıfır noktasına indiğimi pek hatırlamıyorum. aynı anda bu kadar güçlü hissettiğimi de.

bazen düşünüyorum, acaba bir şansım olsa yine de işi bırakır mıydım diye?

evet, yine bırakırdım. kendime göre doğrularım var.
Su akacak ve yolunu bulacaktır, güçlü durursan, şirinleri görebilirsin.
Her şeye rağmen ileride ferah günler vardır.
Bitmiyor olması.
geçecek.
Zor günlere sadece alışıyorsunuz, geçen bir şey olmuyor saatler ve günler dışında.
bunalan ölmezmiş. beklersen yaşamaya devam edeceksin. hem musibetler ömrü bereketlendirir. 1 saat musubet saati belki 1 yıldan daha uzun gelir insana. oysa iyi geçen günler hemen akşam olur daha çabuk ölürüz.
düşersen kolay kalkamazsın, düşüp kalkabilirsen bir daha düşmezsin...
yalnız kaldığında bile güçlü olduğunu, sorunlarla baş edebildiğini anlayan insandır ve bu insana paha biçilemez bir özgüven kazandırır. o yüzdendir ki her insanın zor günlerden geçmesi, tek başına ayaklarının üzerinde durabileceğini kendine kanıtlaması gerekir. bu insanı ilerideki hayatında daha cesur, daha kendi kararlarını alabilen, daha kendine güvenen ve donanımlı bir birey yapar.
oldukça zor günler görmüş ve geçirmiş biri olarak:

- hiçbir acı sonsuza kadar sürmez. bunu asla aklınızdan çıkarmayın.

- kendinize olan saygınızı ve özgüveninizi asla yitirmeyin. zor günler bitince ihtiyacınız olacak.

- sadece kendinize güvenin. başkalarına güvenmek, beklentiye girmek sizi daha fazla üzmek dışında bir şeye yaramaz.
nietszche’nin hayvan gibi yanıldığı...

öldürmeyen şey güçlendirmiyor, sertleştiriyor sadece... kabuk üstüne kabuk bağlayan yara mı güçlüymüş? taşıdığı yükün altında iki büklüm kalmış beden mi kuvvetli? feri sönene kadar ağlayan gözler bir daha aynı dirayetle parlar mı dersiniz?

maruz kaldığı basınç her fosili elmasa dönüştürmüyor. bazılarımızın, onları ezen yeryüzü tabakalarında kemiklerinin izi kalıyor o kadar...

nasır tutmuş olmak sizi daha güçlü değil daha hissiz kılıyor.

“acı geçiyor
acı geçiyor
acı elbette geçiyor
acı çekmiş olmak geçmiyor.”
kendinizi boş yere üzmeyin, hayat kısa ama şunuda unutmayın: yaşadığınız sorun her ne olursa olsun, büyük ihtimalle sizin suçunuz. sorumluluk almayı öğrenin ve kendi sorunlarınızı başkalarının sorunu haline getirmeyin.
Henüz en kötüsünü görmediniz !
Ölüm ve aşırı parasızlık dışında her şey bir şekilde yolunu buluyor. Rahat olun.
En zor günlerin hep tek başına atlandigini bilirim ve söylerim.

Çok arkadaşım dediğim insanlar oldu, zor günlerde ne aile ne akraba ne de arkadaş dediğin insanları yanında bulamazsın. işte tam karşında olurlar ve seni yamyam gibi yemek için fırsat kollarlar.

Ayakta kalmak zorundasın, çünkü gerçekleri gördün. Sıra gerçeklerle yüzleşmek te.
Sabretmek ve tevekkül etmek.
Tek başına olmaktır. Yanında kimse olmaz senden başka sadece sen varsın.
Dibi bulduğunda seni tekrar yukarı çıkartacak şey kendi ayaklarındır.
En komiği de sana o zor günleri yaşatan insanların Allah kitap namazı dilinden düşürmeyen kişiler olması.

Ve yine komiği de sana kötü günler için tavsiye verenlerin Allah kitap namaz ı önermesi.

Sabır demesi, Allah kimseye kaldirmayacagi yük vermez demesi vs vs...
umut denen şey tamda tamam artık bu sefer kaybettim dediği anda gelir. bunu bilsek yeter bence zor günlerden geçerken.
Zor günler gecince yine baska zor günlerin olacagı ve zor gunlerin hep seni bulacagı.
Kişi bilir ki imtihan olacak her zaman.
Acı ama gerçek bu.
Sabır bir erdemdir.
Güzel günlere diyelim...