acıları sevinçlerinden çok daha fazla olan şu acayip dünyada, belki de en çok tat veren şeylerden bir tanesidir.
şöyle ki;
"dost- düşman zor günde belli olur" derler. doğrudur. keşke, dostu düşmanı ayırmak için zor zamanlar yaşamak zorunda kalmasak, ama olur... işte bu zor zamanlarda, birileri vardır yanınızda, öyle yanınızdadırlar ki, yaşamaktan bile umudunuzu kesmeye başladığınız anlarda, tek yaşama sebebiniz olurlar... gülümsemelerindeki ışık sizi hayata bağlar adeta...
ve işte, elbet geçer o zor zamanlar; sonsuza kadar sürecek değil ya... işte o anda, işte o zor günler bittiği anda, acınızı paylaşanla sevinci de paylaşmak, yıllarca çölde kalıp da hiç ummadık bir anda vahaya kavuşmak gibi bir tat verir...
velhasıl, acıyı paylaşarak daha da yakınlaştığınız kişi-ler-, sevinçlerinizde de en sıkı kucaklamak istediklerinizdir...
