unutamadın değil mi onu,daha dün gibi buraya getirişin,elimi kızım gibi öpüşü,gözlerine bakarken ki heyecanı.
off anne yapmaa.
yine beraber olma sansınız var mı..
cok zor be anne.
ıssız adam repliği.
alper annesinin gece yatmadan önce yanına oturur. durduk yerde zor be anne, çok zor be. diye serzenişte bulunur. annesi de zor olan ne be olum. diye yanıt verir falan filan. filmde en etkilendiğim sahne.
iç dünyasını annesine anlatmak isteyip beceremeyen "ıssız adam" filmindeki alper isimli karakterin repliği. anneside -nesi zor be yavrum diye cevap verirdi.
anneyle farklı şehirlerde yaşıyorsanız söz konusu repliğin bünyede yarattığı tahribat oldukça büyüktür. ya da ona bir şeyleri anlatmamışsanız, hep içinize atmışsanız ağzınızdan ister istemez çıkar bu söz..
Issız gecelerimde yüzümde sıcaklığını hissettiğim, odamın yıllanmış duvarlarında hala sesini duyduğum, kendisinden geriye birtek terliği kalmış garip anama şimdi yaşıyor olsa kesinlikle sormayacağım sorudur. Zor olan ne biliyor musun sözlük, artık onun olmayışı. Gerisini insan bir şekilde atlatıyor zaten.
Ne kadar yazsak ne kadar ifade etmek istesek boş.
Necip fazıl düşünen birine demiş ki :
Anneciğim / Necip Fazıl Kısakürek
Ak saçlı başını alıp eline,
Kara hülyalara dal anneciğim!
O titrek kalbini bahtın yeline,
Bir ince tüy gibi sal anneciğim!
Sanma bir gün geçer bu karanlıklar,
Gecenin ardında yine gece var;
Çocuklar hıçkırır, anneler ağlar,
Yaşlı gözlerinle kal anneciğim!
Gözlerinde aksi bir derin hiçin,
Kanadın yayılmış, çırpınmak için;
Bu kış yolculuk var, diyorsa için,
Beni de beraber al anneciğim!...
