sabahın bir saatine kadar internette takıldığım, öğleden sonraya kadar uyanmadığım, tek yaptığım şeyin müzik-film-bilgisayar üçlüsü olduğu dertsiz-tasasız ve bomboş tatil günleri.. nasıl özlüyorum anlatamam sözlük, başım sıkışınca aklıma geliyor böyle.
boku bokuna aranız açılan eski arkadaşınızdır. aramak istersiniz ama ne diyeceğinizi bilemezsiniz. bir daha zor anımda değilde normal bir zamanda arayacağım dersiniz. sonra da aramazsınız.
mesela hastayken sizinle ilgilenebilecek biri. size çorba yapacak falan , bazen anne bazen sevgili. hiçbiri olmazsa sıcak bir yatak. bir kahve biraz poğaça.. ya da bu yalnızların avuntusu da olabilir.
