Birini ısırma kararı verebilecek bilince sahip bir zombi olduğum için saklanmayı tercih ederdim. Hiç o işlere bulaşmam.
Çok fazla zombikolu film izledim. Zombili bir sabaha gözlerimi açmaya hazırım. Sıkıntı yok. Bana göre tehlike zombi olmak değil, asıl tehlike zombi olmamak. Ne kadar sosyopat, adam öldürmeye hazır ama yasalar nedenli öldürmeye yanaşamamış insan varsa sokaklarda zombi avlamaya başlıyor. Çoğu müstakil evin altında sığınak vardır, eminim içinde 2 sene yetecek malzeme var, bul bir ev, sığın. Mantıklı olan bu.
Ama Bunlar sırf başlarına bir şeyler gelsin diye cadde ortasında at tepesinde gezen, en işlek caddelerin ortalarına kurulmuş marketlere sığınmaya çalışan, yüksek binaların üstünde zombilerin kafasına sıkan, askeri araçların içine binip yüzlerce zombiyi ezerek öldürmeye çalışan tipler. Biri çıkıp belki 4 gün sonra aşı bulunur kimsenin anasını çocuğunu sevgilisini öldürmeyelim demiyor.
Zombi ise haaağğ sesi çıkarıp ortalarda gezinen bir yaratık. Hangi taraf daha teklikeli sorarım. Zombiler mi yoksa zombi olmayan ruh hastaları mı?
Bu konuyla ilgili böylesine dolmuş olduğumu bilmiyordum sahiden. Sözlük sayesinde insan her gün yeni bişi öğreniyor.
