torunundan duyduğum kadarıyla hakkında söylenen kürt kökenli ifadeleri asılsızmış fakat kendisi gibi torunu'da ırksal türklük durumunu sallamamaktadır,
hakkında kürt olduğu konuşulan büyük türk düşünürü. atatürk, kendisi için ''fikir babam'' demiştir. kendisi, kesinlikle ve kesinlikle yüzde yüz türktür.
diyarbakırlıdır. kendisi "kürt değilim" dese de kürt olduğu iddia edilir. *
okuyunuz. ben böyle kürdün daşşağını yerim!
---alıntı---
Milliyetin tâyini, keyfe tâbi' bir mes'ele değil, ilmen halli lâzım gelen bir mes'eledir. Ben gençliğimde tahsil için, ilk defa istanbul'a gittiğim zaman, bu ilmî tahkikata (soruşturmaya) başlamak mecburiyetinde kaldım: Çünkü orada eskiden kalmış fena bir itiyada tebean, bütün Karadeniz Arnavut dedikleri gibi, benim gibi vilâyet-i şarkiye ahalisinden bulunanlara da Kürt milliyetini izafe ettiklerini gördüm. O zamana kadar, kendimi hissen Türk sanıyordum. Fakat bu zannım, ilmî bir tahkike [araştırmaya] müstenit değildi [dayanmış değildi]. Hakikati bulabilmek için, bir taraftan Türklüğü, diğer cihetten Kürtlüğü tetkike başladım. Evvel emirde lisandan başladım.Diyarbekir şehrinde, ana lisan Türkçe olmakla beraber, her fert biraz Kürtçe de bilir. Lisandaki bu ikilik, iki suretten biriyle açıklanabilirdi: Ya Diyarbekir'in Türkçesi bir Kürt Türkçesiydi yahut Diyarbekir'in Kürtçesi bir Türk Kürtçesiydi. Lisanî tetkiklerim gösterdi ki, Diyarbekir'in Türkçesi, Bağdat'tan ta Adana'ya, Bakû'ya, Tebriz'e kadar imtidat eden (uzanan) tabii bir lisandan, yani Akkoyunlu ve Karakoyunlu Türklerine mahsus bulunan Azerî lehçesinden ibarettir: Bu lisanda hiçbir sunî'lik yoktur. Binaenaleyh, Kürtlerin tahrif ettiği (bozduğu) bir Türkçe değildir. (Diyarbekir lisanının Azerî Türkçesi olması, şehirlerin Osmanlı Hükümetinin tesiriyle Türkçe konuştuğu iddiasını da esasından çürütür. Çünkü öyle olsaydı, bu şehirlerde konuşulan lisanın, Osmanlı lehçesi olması lâzım gelirdi).
Diyarbekirlilerin mahdut kelimelerden ibaret olarak söyledikleri Kürtçeye gelince, bu lisanın köylerde konuşulan fasih Kürtçeden farklı olduğunu gördüm. Kürtçe, Farisînin akrabası olduğu hâlde, nahiv [sentaks] itibariyle hiç ona benzemez. Çünkü Farisîde bulunmadığı halde, Kürtçede, hem tezkîr [erkeklik] ve te'nis[dişilik] hem de Arapçada ve Lâtincede olduğu gibi, i'rab [kelime sonunda harf değişmesi] vardır. Demek ki, Kürtçe, Türk lisanına nispetle daha mürekkep, daha karışıktır. Türkler, kendi lisanlarında tezkîr te'nis, ı'rab gibi ahvale müsadif olmadıklarından, Kürtçenin bu gibi hususiyetlerine nüfuz edememeleri iktiza ederdi. Filhakika, vâkıalar bu suretle cereyan etmiş, Diyarbekirliler Kürtçenin tezkir, te'nis, ı'rab kaidelerini tamamıyla hazır edip, Kürt nahvini Türk sarfına [dilbilgisine] uydurarak, sunî bir Kürtçe icat etmişler. Bu Kürtçeye "Türk Kürtçesi" namını vermek gayet doğru olur.
Lisaniyat (Lengüistik) nokta-i nazarından gayet mühim olan bu vakıa, Diyarbekirlilerin Türk olduğuna en büyük bir delildir.
Bundan başka, Diyarbekirliler bu lisanı yalnız Kürtlerle konuştukları zaman kullanırlar. Kendi aralarında yalnız Türkçe konuşurlar. Diyarbekirlilerin gûya bildikleri bu düzme Kürtçenin kelimelerine gelince, bunlar da gayet mahduttur. Bu sebeple, boşlukları Türkçe kelimelerle doldururlar. Zaten, Birçoğunun bildiği Kürtçe kelimeler "gel, git" gibi birkaç tabire münhasırdır.
Diyarbekirlilerin Türk olduğunu ispat eden delillerden birini de mezhep sahasında buldum. Diyarbekir'in hakikî ahalisi bütün Türkler gibi Hanefi'dirler. Kürtler ise, umumiyetle Şâfiîdirler. Bu iki alâmet-i mümeyyize, yalnız Diyarbekir halkına mahsus değildir. Şark ve Cenup vilâyetlerimizdeki bütün şehirlerin ahalisi Kürtçeyi Diyarbekirliler gibi tahrif ederek söylerler ve Hanefî olmak alametiyle Şâfiî Kürtlerden ayrılırlar. Bunlardan başka, elbise, yemek, bina ve mobilya gibi harsa veâdetlere taalluk eden hususlarda da, arada derin farklar
vardır.
Türkiye'nin ilk sosyologu. Kadın, toplum, bilim, kültürel geçmiş, dil gibi pek çok konuyu kapsayan idealleri "yeni hayat" temini oluşturur. Atatürk Devrimlerinin alt yapısının da bu temler üzerine kurulu olduğu pek çok siyaset bilimci tarafından kabul edilmiştir. Yeni hayatla ilgili fikirlerini aynı ismi taşıyan şiir kitabında da dile getirmiştir.
ayrıca, bugün dilimize kazandırılmış olan pek çok deyim, atasözü, masal kendisinin derlemesidir.
bkz. Türkleşmek, islamlaşmak, muasırlaşmak
türkçülüğün esasları
yeni hayat
--spoiler--
Durma düşman durma, gücünü arttır.
Türklüğün başına hakaret yağdır.
Uyuyan bir kavme bu hakaret azdır,
Vur eski kölesi utandır onu,
Bırakma uyusun, uyandır onu...
--spoiler--
medeniyet değişir, kültür değişmez diyen kişi.
bu sömürüde, bu küreselleşmede, bu talanda ve bu iç içe geçmişlikte kültür nasıl değişmez be gülüm.
eğer kendisi şimdi yaşasaydı ve "yenileniyor ama özde aynı" deseydi, yenilenmenin de bir değişim olduğunu anlatacaktık kendisine.
türk resmi ideolojisinin yarı gayrıresmi ideologu olan, türklüğün esaslarını yazmadan çok evvel 'kürtçülüğün esasları ve kürt lugatı' adlı bir kitap yazmış milliyetçi şahsiyet. ilgili kitabın orjinal ve tek nushası tam da 12 eylül 1980 günü bulunduğu sinop rıza nur kütüphanesinden acil koduyla ankara'ya aldırılmış.
milli edebiyatın kurucularındandır.
türkçülük fikrini savunur.
hece ölçüsüyle didaktik şiirler yazar.
ulusçu, türkçü şair, düşünür ve bilim adamıdır.
türkçe'nin sadeleşmesi için mücadele verir.
milliyetçilik ve türkçülük fikrini yaymak için edebiyatı araç oalarak görür.
türkoğlu türktür. çepni türk'üdür hatta.
babası diyarbakır'da görev yapan bir devlet memuru idi. o yüzden orada doğdu. kürtlerden böyle bir fikir babası çıkması imkansız olduğu gibi kürt kelimesini hakaret olarak algılamış ve kendine kürt diyenlere sövmüştür.
necip fazıl sahte kahramanlar isimli kitabında şöyle bir anısını anlatır :
''bundan kırk küsur yıl önce , abdülhak hamid'in evinde bir hanımefendi ile tanıştım. bu hanımefendi , ömrü avrupa'da geçmiş , ne ziya gökalp'i tanıyan ne türkiye'yi ve türk edebiyatını bilen züppe , avrupalılaşmış bir kimse... kimsenin , kastla ne lehinde ne aleyhinde olabilir. ben abdülhak hamid'e ziya gökalp'in dinsizliğinden bahsederken birden doğruldu ve şunları söyledi :
'' - istanbul'a gelişlerimden birinde hastalandım ve fransız hastahanesine yattım . bitişiğimdeki odadan garip sesler geliyordu. kim olduğunu , bu sesleri çıkaran hastanın kim ve ne olduğunu sordum . meşhur ziya gökalp dediler mebusmuş , profesörmüş ismini bile yeni duyuyordum . öldüğü gece başını duvarlara çarparak sabaha kadar allah'a en galiz kelimelerle sövdü. o kadar fena oldum ki , bu hal karşısında odamdan çıkıp başka bir yere sığındım. öğrendiğime göre allah'a inanmazmış...hem allah'a inanma , hem ona söv ! duyulmamış , görülmemiş şey ! ''
necip fazıl gibi arapçı bir adamın dışlamasıyla alçalmamış büyük üstad. çünkü nfk nın ziya gökalp gibi bir üstad olması için kırk fırın ekmek yemesi gerekli.
kendisini islâm ümmetinden, batı medeniyetinden ve türk milleti'nden saymış kimse.
türkçülük'ten ziyade günümüz ülkücülüğüne daha yakındır bu durumuyla. haa! günümüz ülkücülerini görse arkasına bile bakmadan ortamdan uzaklaşır mıydı yoksa "yaslı gittim şen geldim" mi derdi? orasını bilemem.
hiç bir ırkı hakir gördüğüne dair kanıt bulunmayan adam.
kendi kitabını okumadan sağdan soldan yobazlardan duyup atatürk'e laf edemiyoruz bari fikir babasına laf atıp rahatlayalım diyen insanların hakkında atıp tuttukça daha da değerlenen adam.
padişahım çok yaşa yerine milletim çok yaşa dediği için okul hayatı biten saygı değer üstat.
ana düşüncesi kendi geçmişimizi, kültürümüzü unutmadan uygarlık seviyesine yakalamak olan düşüncenin sahibi olan kişidir.
daha millet kelimesinin anlamını bilmeyen insanlar tutmuşlar tarih hakkında atıp tutuyorlar.
millet: . çoğunlukla aynı topraklar üzerinde yaşayan, aralarında dil, tarih, duygu, ülkü, gelenek ve görenek birliği olan insan topluluğu, ulus http://tdkterim.gov.tr/bt...kelime=millet&ayn=tam
padişahım çok yaşa cümlesi gariplerine gitmez milletim çok yaşa ise gariplerine gider bu tarz yobazların. meclis kapatan ikinci abdülhamit'i överken kendilerinden geçer en ufak tartışma da ise demograasi derler.
batılı kaynaklar değil canım dönemin türk yazarlarının tamamı o dönemi anlatırken baskı dönemi diye anlatırlar.
sayfalarca saçmalayanların hala osmanlının ittihat ve terrakki'den sonra yıkıldığını düşünenlerin anlayamayacağı kadar büyük adamdır ziya gökalp.
osmanlı yaptığı denge politikaları tuttuğu için 20. yüzyıla kadar yaşamıştır. ingiltere, osmanlı'dan vazgeçtikten sonra yıkılmıştır(19. yy'nin ikinci yarısından sonra). lenin bolşevik devrimini yaptıktan sonra çarlık rusya'sının arşivine göre açıkladıkları arasında çar ile britanya kralının 1905 'te polonya'da osmanlı'nın paylaşımını nasıl yaptıklarını ortaya koymuştur. bu toplantı ilk değil son paylaşım toplantısıdır. osmanlı yıkılmakta geç kalan devlettir ki bu ülke de bir takım yobaz ve eşkiyaların devlete baş kaldırdığı için kahraman olmasında rol oynamıştır.
abdülhamit'i öven adı duyulmuş bir iki tane yazar var ise ve onlar istisna olmak üzere,
o dönemin tüm yazarları ittihat ve terreki zihniyetinde ise demek ki ittihat ve terrakki zaten haklıdır.
tarihte utanılacak vaka olmaz, olan olmuştur utanmak fayda sağlamaz.
konunun özünden çıkarak, saçmalayarak bir kişinin hakkında kanaate varılmaz zira apaçık bir şey vardır ki,
o da ziya gökalp'e saldıranların tamamı atatürk'e saldırmaktan daha kolay olduğu için saldırırlar.
ekleme: osmanlı şeriat ile yönetilen ülkeydi dersen azınlıklar isyan etmekte haklı çıkarlar.
zira bugün çıkıp beni salt hristiyanlığın din kuralları ile yönetmeye kalksalar benim yapacağım gibi.
