yıllardır zippo kullanırım ama asla kaybetmedim. bunu takıntıma borçluyum. o an geldiğinde sigarayı ateşlemek için zippomu ararım bulamazsam yakmam, bulana kadar ararım ve bulunca yakarım. bu sayede hiç kaybolmamıştır. candır. bıyıklarım gibi benim bir parçamdır ve tuvalette bile yanımdan ayırmam. evet sevişirkende. *
candır. bir kere kulanılmaya başlandığında ömür boyu kopulamacağı düşünülen aksesuardır. bir de ona o kadar para mı verilir diyenler var ya. arkadaş bir erkeğin aksesuar olarak neyi vardır ki zaten... saat, çakmak. ee bırakta bunlarda da bonkör davranalım yani.
0.75 tl lik çakmaklarla ömür geçiriyoruz. Kimi zaman yanmaz kimi zaman kaybolsa eksikliğini hissederiz. Dikkat edin efendim zipposunu seven sigarasını yakar cebine koyar. Biz rahat kullanırız. Amerikalının rüzgara sırtını dönmeyi akıl edememesinin ürünü değiliz en azından.
iki tane kaybettim bunlardan sözlük. iki tane. biri düz gümüş renginde, diğeri j&b baskılıydı. kaybettikten sonra bir umutla ''belki bir yerden çıkar'' diye düşünüyorsun ama çıkmıyor. bakkala gidip 1 liralık boktan çakmağı aldığın an zipponla anıların geliyor gözüne. kolay değil çünkü. ister istemez anlam katıyorsun. her mutluluğunda, üzüntünde senin yanındaydı. dedeni kaybettiğinde onu kullandın, sınıfı geçtiğinde mutluluk sigaranı onunla yaktın. sevdiğin kadını o önünde dururken düşündün. bir arkadaşımın sözüyle entryi bitiriyorum.
