küçüklüğümde, özellikle Trt'deki haberlerde cenaze törenleriyle ilgili sıklıkla rastladığım bitiş repliği. "Nasıl oluyor da oluyor lan, hepsi mi" ve istanbul'da yaşamayan biri olarak "nasıl bir yer lan, sosyete mezarlığı mı burası" şeklinde yaklaşım sergilememe neden olan eylem.
öldükten sonra anlamsizdir. tek avantaji vardir, sosyeteyle ayni mezarliktadir. bu sebeple havalara girmeye yarar. ulan öldün iste daha hava mi atiyorsun. **
istanbul;
parçalı bulutlu 26
nem oranı %53
hissedilen 30
- hava nekadar güzel değil mi fethi. güneş açtı, kuşlar desen baharı çoktan karşıladı.
+ evet şaziyem, gömülmek için mükemmel bir gün.
- ne istiyorum biliyor musun fethi?
+ ne istiyorsun şaziyem?
- şöyle pembe panjurlu, çınarların gölgesinde, 2 ye 5 mezarlıkta sen ve ben gömülsek..
+ bakalım şaziyem, bende hayalini kuruyorum hep. kıskanıyorum vallaha burda yatanları.
- ee, zincirlikuyu diyoruz sevgilim, herkese yar olmaz.
+ evet aşkım ama şurda yatan müminden ne eksiğimiz var.
- öyle tabi. bitanesin sen, dur yavaş, bir gören olacak.
+ tamam tamam. allahım bizde burda yatmayı münasip gör yarabbim.
- amin aşkım..
ölünce kaçak olarak gömülmek istediğim yer(bu işi yapan bazı mafya babalarıyla prensipte anlaşmak üzereyim ) zincirlikuyunun özel eğitilmiş kurtlar ve bakterilerin vücudumu hassas bir şekilde kemirmesi çok hoş olucak.
eğer kurt hart diye bir yeremi ısırırsa sivrisinek olarak reenkarne olup mafya babalarının götünden kan alırım orası ayrı.
