insanı deli eden, içindeki katili uyandıran veletlerdir
bazen uykunun en güzel yerinde dadanırlar, sinirler iyice hoplar, ilk 1-2 seferde sakin bir sekilde karsılanır daha sonra, uykunun ya da o sırada yapılan işin içine iyice edildiği için, insanlıktan cıkılır, içteki canavar kendini gosterir ve küfürler akılda ardı ardına sıralanır, duruma göre agızda da sıralandıgı olur, dugme gordum basayım zihniyetine sahip bu cocukların tek amacı apartman "sakin"ini çileden çıkartmaktır, çok da iyi başarırlar ama korkum, birinin ölümünün elimden olacagıdır, tamam çocugum egleniyorsun ama bir yere kadar degil mi? herkesin de bir sabrı var*
zamanında ben de bu veletlerden biriydim. ama biz ekip olarak çalışırdık. üç beş kişi falan. birimiz geçerdi zilin başına, bütün zillere aynı anda basınca hep beraber kaçardık. ama o apartmanı uzaktan izlemeyi de ihmal etmezdik. bütün apartman pencereye çıkırdı. işte o an amacımıza ulaşmış hissederdik kendimizi. ya ne kadar saçma ne kadar iğrenç bir şey olsa da şu an yaptığım hiç birşey bana bu kadar eğlenceli gelmiyor.
şirketleştikleri doğrudur. kalıtsaldır. zira ektiğimi biçen uuser olarak özellikle cumartesi saat 10 çalışan bir şebeke var.. ben bu kadar işini önemseyen bi nesil görmedim.
farklı versiyonları da olan hede. örneğin biz küçükken girerdik herkes bi katta dururdu. meyva suyu kutularının boşlarını bulur yerlerden, şişirir her kata yerleştirirdik (bkz: the bomb has been planted). en üst kata çıkacak zavallı seçilirdi. (bkz: top sektirme) (bkz: saliseyi 00 a en yakın tutturan) bu arkadaş en üste gider ayagını bombanın üstünde bekletirdi. diğer katlarda da aynı şekilde. ve evet işte o an! apartman girişindeki arkadaş en üst kattakı zillerden kat kat aşağıya doğru basar, o zilleri duyan kat mensubu* bombayı patlattıktan sonra o kattaki zilleri çalar ve aşağıya kaptırırdı. onun yukarıdan geldiğini gören bi alt kat mensubu da aynısını yapar ve kaçardık. fakat bunları yaparken düşünmediğimiz şeyler alt kattaki kişilerin gürültü sebebiyle kapıya çıkacağını hesaplayamamak olurdu. (bkz: the bomb has been defused) (bkz: counter terrorist win)
(bkz: kızmayın ablalarım abilerim) çocukluk işte. en az 3 kişi ile yapılması gerekli olay. zil sonrasında deli gibi koşarsınız. uygun bir köşe başı bulup nefes nefese gülersinizi . mevzilendiğiniz yer eylemi gerçekleştirdiğiniz yeri ve feryadı figanı duyabileceğiniz uzaklıkta olmalıdır. apartmanlar için değil müstakil taşra evlerine yahut aile apartmanı denilen en fazla 3 katlı dairelerde daha zevkli olabilen olay . **
yakın zamanda, bir tanesini yakaladığım veletuslar... "yavrum sen manyak mısın?! niye yaptın şimdi bunu?!" diye sorduğumda, aldığım cevap paha biçilemez: "parmak kası yapıyorum abi"...
zil sesini kapatarak kurtulabileceğiniz ve ne kadar zile basarlarsa bassınlar sizi sinir edemeyecek olan veletlerdir.fakat bu durumun kötü yanı eve gelen aileden birini ya da misafiri duymamanız ve daha sonra bir araba azar işitmenizdir ama azar bile zil sesi kadar uyuz etmeyecektir.
zamane veletleridir.
bizim zamanımız da kapı yoktu ki, zili olsun. hiç unutmam sene milattan önce ben diyim 125 bin, sen de 150 bin. böyle arkadaşlarnan toplanmışız napalım ne edelim diyedüşünüyoruz. o sırada bizim şebeklerden birinin (bazılarımız evrimini tamamlayamamış tabi) aklına t-rex lerin kuyruğuna konserve kutusu bağlamak geldi. şebek işte sen o vakit konserve ne demek biliyor musun? embesil. sonra o yuvarlak bişi yaptı bunu bağlayalım dedi. lan git böle yumoş ortası delik şekillerle gelme bana dedim. böyle de sert bi insandım o zamanlar. ama hayat güzeldi be sözlük. hava temizdi. elmayı ağaçtan yerdik biz. sonracıma bi mamutlan 6 ay idare ederdik. mamut da mamut hani. nah böyle bir but var 20 kişi sor yersin. off canım çekti lan. neyse ben küçükken sözlük biz dinozordan kaçardık. bir şeye basmamıza gerek yoktu. zaten basacağımız bir şey de yoktu. yalın ayak kaçardık sözlük. elbiselerimize kırk yama yapılmadan yeni post dikmezdi annelerimiz. o zaman tabi böyle dikiş makinası yok iğnelerde dev gibin. tabi iyi tarafı, ipliği geçirmek sor olmazdı. 20 metre öteden rahat rahat geçirirdin. ipliği sözlük niyeti bozma...
ya şimdi öyle velet filan deyince anılarım depreşti sözlük... sen gel ben sana ara ara anlatırım. hatta bu kristoflan * yeni bir kıta bulduk. bu enayi "yeni kıta" diyo. "yok lan hindistan burası baksana tiplere" diyom. sonra nasıl güldüm anlatamam sözlük. hah işte onu anlatırım ben sana...
karşı iki kapının kollarını birbirine bağlayıp aynı anda zili çalan veletler de mevcuttur. pek bir yaramazdırlar. kedilerin kuyruklarını çeken, top oynarken cam kıran, arabaların lastiklerini patlatan, komşunun çocuğunu döven veletler de bu gruba dahil edilebilirler.
az once entry sini girdim bunla alakalı, ardından mahallenin veletleri zile basıp kaçtı iyi mi? bir sürahi su döktüm tepelerine de bir daha isteseler yapamazlar.
günümüz dünyasında basıp kaçmayanları da mevcut olabilen, yada başlığa ters düşmemesi icabı; basıp kaçıp sonra zilin yanına geri gelen cinnet geçirmiş türlerine de rastlanabilecek veletlerdir. dikkatli olmak gerekir.
v:zırrr zırr zırrr zıırr
+:ayol kim bu saatte tayyip?
-:çocuklardır heralde, lan her pazar çalınır mı, yettiler be!
-:ben bi koşu inip bakıyorum hüsniye
....
...
-: lan sen misin zile basıp duran, utanmıyor musun olm?
v: ne diyon lan amca?
-: diyorum ki, hem basıyosun hem kaçmıyosun, bi de psikopat psikopat bakıyosun. ayrıca da üzerindeki kan izleri.?!?
v: yürü git yat lan amca, pazar pazar zil keyfimi bozma, hadi.
-: ekmeğe sarelle sürüp getiriyim mi? istermisin evladım?
v: git yat lan!
cocukken super buyuyunce igrenc olan veletlerdir. guzeldir al maceradir onlar icin bu heyecanldir yakalanma eve sikayet edilme riski vardir bi kere bastiktan sonra ben basmam der velet. hafif te tedirgindir eli dugmeye giderken... saf korkudur bu. keske velet olunsada yeniden dugmelere basilsa arabalarin arkasina takisilsa dedirtir bu veletler. oyledir kendimi gorurum bazen. cilli oynarken gordugumde. *
