bir nevi benzetmedir efendim hani kullanmadığınız eşyaların atıldığı ve örümcek ağlarına teslim edildiği, hani saklambaç oynamak için en ideal yerlerden biri. işte zihnin arka bahçesi de zamanın attığı yaşanmışlıklarla dolu bir nevi depodur.
zihin denilen saklama kabının kuytu köşelerinde kalan ekmek kırıntılarını izleyerek yol bulma çabası içerisinde olan yazarın cümleleri peydah olacaktır...
zaman öyle acımasız bir yapı sergiliyor ki... duyumsamaya ihtiyacım olan tüm hisleri, anıları, yaşantıları; bir şekilde yaşamımda kendine yer bulmuş her nevi durumu zihnin derinliklerine kapatıyor izin almadan..
hadisene! Neydi! Ya işte o sokakta görmüştüm hani! Ufff! şeklinde zihnime sallandırdığım oltalar bazen geri geliyor boş olarak bazen de parlak bir istavrit yosun kokusu ile...
demem o ki, zaman zihne dost değil düşman bir nevi, gömmek te usta yaşanmışlıkları. Ama oltayı atarken doğru yemi taktın mı en lezzetli balık gelebilir hani..
