efendim, bana gayet ilginç gelen bir olaydır bu. her farklı kahvaltı sofrasında görüyorum bu davranışı; kafamda soru işaretleri oluşuyor. kişi, zeytini ağzına atar. dişleriyle kabuğunu soyup değerli kısmını yedikten sonra ağzında sadece bir tek şey kalır: çekirdek. buraya kadar her şey tamam, gayet normal.
ağzında çekirdekle başbaşa kalan kişi kıvrak bir el hareketiyle elini yumruk şekline getirerek çekirdeği yumruğun içine bırakır. daha sonra da yumruğunu tabak hizasına getirerek bombayı bırakır. benim anlayamadığım nokta budur işte. şimdiye kadar hiç kimsenin çekirdeği, elini başka bir pozisyona sokup (örneğin musluktan su içerken yaptığımız gibi) çekirdeği bıraktığını, ne bileyim direk tabağa tükürdüğünü görmedim. kanımca yumruk hareketi yaparak çekirdeğin düşmemesini sağlamak, diğer seçeneklere göre çok daha zordur. yıllardır kafamı karıştırmakta, beni derin düşüncelere daldırmaktadır.
çok derin düşüncelere dalıp, sonuç olarak, insanların terlerini tek parmak hareketiyle alınlarından silip (araba sileceği stili ile) yere damla şeklinde büyük bir hevesle bırakmaları ile benzer temellere sahip olduğunu keşfettim:
artizlik.
yok artizlik değil, triptir bu. "ben bu zeytini hak ettim de yedim" havasıdır.
