bu gün kendisini kadıköy, halitağa daki kıvanç sokak üzerinde bulunan ilginç bir restorantta uzun süre beklememe rağmen, geçeceğini düşündüğüm yoldan geçmedi. belki de zeynep hiç yoktu. stresli bir dönemde kurtuluş yolu olarak hayalde yaratılan biriydi. kim bilir. zeynep var mı, yok mu ? kim bilir.
bir süre önce aşık olup gözlerine baktığım kızdı Zeynep
eğer bir kucak dolusu bebek olsaydın alırdım severdim seni
ya da bir küçük kız çocuğu olsaydın, parkta oynardım seninle
veya orta yaşlı bir teyze olsaydın başımı kucağına yaslar saçlarımı okşamanı beklerdim.
ama şimdi böyle buldum seni sana aşığım ve haklıyım...
böyle bir dizi vardı. şu deyimi sevmem ama söylemek zorundayım. ''liseliler bilmez''.. harbiden bilmez yani. jenerik müziği hala hafızamda. buyursunular belki biri hatırlar.
