amerika ya okumaya giden bir turk kızının basından gecen trajik seyleri konu alan film.
sokakta mı yatmadı evsiz olup, hamile kalıp cocuk mu dusurmedi, yanlıs adamları sevip hayatının icine mi sıcılmadı. gelmeyen kalmadı kızın basına.
bu filmi izledim, saatlerce agladım ve bitti benim icin. sonra sevgiyle evrene ugurladım.
cok agır film. bi daha izleyemem.
hayatım film olsa böyle olurdu herhalde. yeterince geren bir film. günler o kadar tekdüze ki, bilgisayarı/tv'yi alıp camdan aşağı atasınız geliyor. serinin diğer filmi olan dilber'in sekiz gününü daha başarılı bulmuştum.
filmin senaristliğini ve yönetmenliğini yapan cemal şan, senaryoyu bir gecede yazmış. filmin hazırlıkları on gün sürmüş. ve film oniki günde çekilerek en kısa sürede çekilen film özelliğini kazanarak sinema tarihinde bir ilke imza atılmış.
bir insanın sıkıcı ötesi sekiz günü ancak böyle anlatılırdı zaten denilesi filmdir.hayır herşey aynı,hergün bi sonraki günün aynısı bi tek hatun kişi 3 gün aşk yaşıyorda azcık renk geliyor hayatına.vakit kaybı bi filmdir.sonuç olarak aşk=ali bunu öğrenmiş olduk.öğrenmesek de pek bişey kaybetmezmişiz zaten.
zeynep adlı kızımızın* çok rutin giden hayatı,tep tip giyinmesi,tek tip yemek yemesi,bir kaç kelime dışında konuşmayışı,işteki asosyalliği,hep aynı şeyleri aynı saatlerde yapması rutinliğin dibine vurduğu hayatının 8 günde nasıl değiştiğini ve sonrasında tekrar nasıl aynı yere döndüğünü anlatan bir film. filmin ilk başı çok sıkıcı gibi geliyor insana zira konuşma yok,zeynep'in yaptığı fazla bir kayda değer mimik yok,siyah beyaz bir sessiz bir filmi izliyorsun izlenimi bırakıyor önce. sonra barda boktan bi adama aşık olmasıyla hayatının renklenmesi tabi filminde siyah beyazdan renkliye dönmesi,aşık bir kadının dünyası aşık olunca renkleniyor,kimyası bozluyor,daha önce yapmadığı şeyleri yapıyor, kendi dünyasında kurduğu tüm engelleri kaldırıyor, tüm tehlikelere girebiliyor sevdiği adam için,sevin fadik atasoy işte burda oyunculuğunu konuşturmuş. bir anda asosyal,obesesiflik düzeyindeki hayatından çıkıp bambaşka yollara sapabilen aşık bir kadının o duyalılığını manyaklık derecesindeki takıklığını güzel yansıtıyor. baba zula'nın müzikleriyle de daha canlı oluyor film. film harika değil kabul etmek lazım. dilberin sekiz günü bence çok daha güzel. yine de psikolojik öğelerin yoğun olduğu bu filmde özelikle ne kadar yanlızlaştığımızı ne kadar duyarsızlaştığımızı ne kadar kendi içimize kapanık,dış dünyadan kopuk,bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın modunda takıldığımızı gösteriyor. tek tipleşmeye mi başladık acaba diye düşündürüyor sanki.
baba zula'nın müzikleri dışında afedersiniz bir boka benzemeyen film. hele hele fadik sevin atasoy'un o oyunculuğu yok mu öldürdü beni resmen. tamam sorunlu kadın imajı çizmeye çalışmışsın ama biraz rolünü incelesen, bir kaç oyuncu performansı izlesen olmaz mıydı? öyle gözlerini bi yere sabitleyip yerleri silmelkle yada ağır ağır hareket etmekle o hissi izleyiciye veremezsin ablacım. keşke la pianiste'i izleseymişsin diyor saygılarımı sunuyorum.
Zeynep in , Dilber 'in Ve Ali'nin Sekiz Günü şeklinde oluşan üçlemenin ilk filmi olma özelliğini taşır kendisi... Siyah beyaz başlayan film bir anda Ali'nin ortaya çıkmasıyla renklenir ve nedense bu sahne bana "Tutunamayanlar" filmini hatırlatır.. Fadik'in birkaç mimiği ve müzikler dışında sevilesi başka bir şey olmadığı film. Zeynep'in o mıymıy hali hele buhranlardan buhranlara sokmakta insanı..
Ali'nin Sekiz Günü'nde Zeki Demirkubuz'a benzettiğim yönetmeni bu sefer hiçbir kalıba sokmak ve birine benzetmek mümkün değil. aa bu iyi midir genelde evet ama bu sefer övgüden çok bir hakaret.. Lütfen şu kadar günde filmi yazdım, yönettim söylemleri yerine biraz daha emek harcayalım ortaya koyduğumuz işe...
üşenmedim izledim. siyah beyaz başlayıp renkli hale gelen ve ali'nin ölmesi ile tekrar siyah beyaza dönemsinden ibaret gibi duran bir film. filmin on dakikasından sonra film boyunca zeynep'in konusmasını bekliyorsunuz tek heyecanlı yönü bu. ne anlatılmak istendiğini anlayabilmek için kafa yormak gerekiyor. film zeynep'in sıradan ölümden farksız olan yaşamının bir aşk sayesinde renklenmesini anlatıyor. aslında anlatılan zeynep değil aşkın kendisi. aşk olmadan önce dandik bir hayatın mevcudiyetini konu edinen film bunun dışında iki çıkarım daha elde ettim:
1-aşk nasıl olursa, nasıl gelirse gelsin geçicidir.
2- kadın dediğimiz olgu mütemadiyen serseri tiplere karşı meyillidir. *
bunların dışında beni yardıran koptuğum iki nokta var:
1- ali'nin ** diskoda kopar bizi dicey diyerek bardaki gençleri gaza getirmesi,
merak edip izledim. pişman değilim fakat, tavsiye etmem zira yönetmen ve oyuncular için hain fikirler üretebilirsiniz. film de bir sahneyi beğendim. masa topluyordu zeynep, öyle vurmuş ki kendini zihnindeki ali'ye kızmış olsa gerek bir, bir masadaki tabakları, * tuzluğu, kaşığı, bıçağı, çatalı derken içi su dolu sürahiyide salladı çöp torbasına kopartmıştır o dakka. film gelmez aklıma. daha ötesi yoktur. sadece o anın muazzam çekiciliği kalır.
daha iyi yapilabilirdi, $urasi olmami$ burasi olmami$ denir ama sonuc olarak "olmu$ bu" dedirten film. Anlatmak istedigini anlatabilmi$dir. Bir kadinin hisleri ve psikolojisi ele alinmis, a$k´a dair en karanlik anlari,yalnizligi, cesareti ve yenilgiyi. Babazula müzikleriyle zenginlik ve ayri bir güzellik katmi$dir filme. Fadik sevin atasoy in oyunculuguna hayran kaldim.
nuri bilge ceylan tarzı ile kısa film amatörlüğünün harmanlanması sonucu ortaya çıkan bir tarz..'aşk' ı basitleşmesi ve monotonluğun biraraya gelerek oluşturduğu güzel bir senaryo ve yönetim olabilirdi fakat yönetmenin filmi işleyemeyip oyunculuğa ağırlık vermesi sonucu ortaya çıkan olmamış film...
filmin tek orjinal yanı 'zeynep' in monoton hayatında görüntünün siyah/beyaz oluşu ve 'ali' ile geçen zaman zarfında filmin renkli oluşu...
senaryo tekrar gözden geçirilip sağlam bir film olabilirdi fakat yönetmen paraya ve ün e önem vermiş olacak ki filmi 10 gün gibi kısa bi zamanda çekip yarışmalara katılmıştır...
film yayımlandığından beri tek bir konuda adını duyurabilmiştir o da 'zeynep' ile 'ali' nin kısa sevişme sahnesidir.. *
