zeynep Bint-i Cahş ın Babası, Cahş ibn Riabdır. Annesi, ise muhammed'in halası Ümeyye Bint-i Abdilmuttalib'dir. muhammed zeynep'e peygamberliğini ilan etmeden önceki dönemden itibaren ilgi duymaktaydı ve onunla evlenebilmeyi her zaman arzu etmişti ama gerek ekonomik olarak kötü durumu ve gerekse de peygamberliğinden önce silik bir karakter olması nedeniyle zeynep'in ailesi bu evliliğe karşı çıkmıştı. bunu hiçbir zaman unutmayan muhammed peygamber olduktan sonra zeynep'i evlatlığı zeyd ile evlendirdi. böylece zeynep'in bir yabancıyla evlenmesini engellemiş oldu. muhammed bir gün zeyd'in evine ziyaret için gittiğinde zeynep'i uygunsuz bir vaziyette gördü ve zeynep'e karşı beslemiş olduğu duygular yeniden körüklendi ve kadını haremine katmanın yollarını aradı.
fakat muhammed'in önünde büyük bir engel vardı. zira islamiyet öncesinde araplarda erkeklerin, evlatlıklarının karılarıyla evlenmesi yasaktı. buna göre arap geleneğinde muhammedin zeynep ile evlenmesine olanak yoktu. olayların devamı şöyle gelişti; ''zeyd eve geldiğinde zeynep ona resulullahın geldiğini ama kendisini görünce arkasını döndüğünü ve -kalbimdeki kötülüklerden sana sığınırım- diyerek oradan ayrıldığını söyler''. içinde bir kuşku uyanan zeyd muhammedin yanına gider ve eğer kendisi isterse karısından boşanabileceğini söyler.. bunun üzerine muhammed; ''o nasıl söz? Karını boşama, Allahtan kork!'' Ancak, içten içe, boşamasını da istemektedir. Bu istek, Ahzab suresinin 37.ayetinde ortaya çıkar.(kaynak: Bu ayetle ilgili tefsirler, taberi tefsiri)
ama zeyd kararlıdır. böyle bir baskı altında yaşayamayacağını anladığı için zeynep'i boşar. bunun üzerine tanrı muhammed'e şöyle bir ayet yollar(!);
''hani sen Allahın kendisine nimet verdiği, senin de (azat etmek suretiyle) iyilikte bulunduğun kimseye, Eşini nikahında tut (onu boşama) ve Allahtan sakın.diyordun. içinde, Allahın ortaya çıkaracağı bir şeyi gizliyor ve insanlardan çekiniyordun. Oysa kendisinden çekinmene Allah daha layıktı. Zeyd eşinden yana isteğini yerine getirince (eşini boşayınca), onu seninle evlendirdik ki, eşlerinden yana isteklerini yerine getirdiklerinde (onları boşadıklarında), evlatlıklarının eşleriyle evlenmeleri konusunda müminlere bir zorluk olmasın. Allahın emri mutlaka yerine getirilmiştir.''(ahzab suresi 37)
özetle muhammed eski bir arap geleneğini yıkmış ve kendi evlatlığını karısından boşattıktan sonra kadını haremine almıştır. fakat işin daha da acı verici tarafı muhammed'in bu isteğine tanrıyı alet etmesi ve sanki bu evliliğin kendisine tanrı tarafından bahşedimiş gibi konuşmasıdır. söylemeye gerek yoktur ki insanların evlatlıklarının eşleriyle evlenmemeleri geleneği, evlenmeleri geleneğinden daha erdemli bir yaklaşımdır ve böyle bir yaklaşımın tanrıyı rahatsız edecek hiç bir yanı yoktur. adaletine ve büyüklüğüne inandığımız bir tanrının insanların aralarındaki gönül işlerine karıştığını ve hatta bu işleri eskisinden daha olumsuz bir şekilde düzenlediğini iddia etmek gülünçtür. bütün bunlar tanrının büyüklüğü ve adaleti fikrini zedeleyecek olaylardır
Hz. Muhammed'in Hanımı. Ayrıca islam Dininde evlâtlık tam anlamıyla yasaklanmamıştır.
Evvelâ, Dinimizde evlatlık konusuna kötü bakılmasının 3 tane nedeni vardır:
1. Yabancı çocuk evlât kabul edildiğinde, bir nevi insan fıtratı değiştirilir. Bununla birlikte çocuğun nesli tahrif edilir. Çocuk ana-babasını hiç tanımaz.
2. Evlâtlık alan kişiler biyolojik olarak çocuğa yabancı oldukları için, çocuk büyüyünce mahremiyet sorunları oluşabilir.
3. Evlâtlık alınan çocuğun mirasa ortak olması. Bununla birlikte, mirastan kendilerine pay düşen diğer kişiler mirastan mahrum edilebilirler.
Fakat bir yakının çocuğunu himayeye almak, yetim bir çocuğu himayeye alıp ona sevgi göstermek, terbiye vermek, yedirip-içirmek, okutmak bunlar güzel ameller olup fazilettirler. Fakat bu durumda bazı kurallara uymak gerekir. Çocuğa evlât hakkı devredilmemeli, kişi çocuğu kendine tescil etmemeli ve mahremiyet meselesine de dikkat edilmelidir. Miras konusuna gelirsek, kişi çocuğa malından bir kısmını bırakmak isterse, bunu yaşarken yapmalı, malının bir kısmını çocuğa bağışlamalıdır. Ya da ölmeden önce, malından belli bir miktarın çocuğa verilmesini vasiyet edebilir.
"Kendi yetimini veya başkasına ait yetimi himaye eden kimseyle Ben, Cennette şöyle yan yana bulunacağız." Hadisi rivayet eden Hz. Enes, bu Hadisi rivayet ettikten sonra, (Resulullah'ın yaptığı gibi) işaret parmağıyla orta parmağını gösterdi. (Sahih-i Müslim)
