son derece cool olan yazar msnde cevap alabilmek için saatlerce beklemek ve dua etmek gerekir. bir zaman sonra yapılan adaklar ve dualar meyvelerini vermeye başlar.ilk olarak smile ler gelir ancak o kadar yaptığınız espriye karşılık o eşsiz asil bünyesine uygun olacak şekilde sadece gülümseyle karşılar siz ise bir prensesin bir dilenciye gülümsemesiymişçesine huzur ve mutluluk duyarsınız buna. zamanla aslında onunda konuşabildiğini hatta size soru bile sorduğuna şaşkınlıkla beraber çok büyük zafer kazanmışçasına bir sevinçle karşılarsınız. konuştukça zamanın durduğunu hissetseniz de zaman aslında size ve küçük aklınıza büyük bir oyun oynamıştır saatlerin geçtiğini ancak bir zaman sonra onun gitmesi gerektiğini sölediğinde anlayabilirsiniz. siz aslında bu kadar geç nasıl olduğunu düşünürken o çoktan gitmiştir ve yine siz orada o sayfaya bakarak kalmışsınızdır.
umarım kısa zamanda bundan kurtulursunuz zira bu rüya gibidir ne isteğinizle çıkabilirsiniz nede çıktıktan sonra aynı yere dönebilirsiniz.
Msn zirvesinde görünmesiyle beraber abazan kesimin kabarıp nickinin altına entarileri bir bir işlediği yazardır. Benim de ismimin anlamını girsenize lan nick altıma?
+nasıl bilirdiniz?
-iyi bilirdik.
şahsen bir coolluğunu görmedim. msn zirvesinde muhabbette etti hoş 10 dakikada bir yazıyordu ama eğer coolluk geç yazmaksa benim abaza 38 yaşındaki abilerim baya bir geç yazıyor adamlara abaza değil cool demem lazımmış burdan onlardan özür diliyorum. ama yazar iyi bir yazardır. büle sevcen saçın başın okşaycan oyh.
girdiği onlarca tanımı gözardı edilen, öylesine yazmış olduğu bir entry üzerinden değerlendirilen, o entry yüzünden mesajlar alan ve artık açıklama yapmayacak olan, cool değil sıradan bir kul olan ama bazen herkesle aynı kefeye konmaması gerekilen yazardır. **
her şeyin ilacı zaman değildir, bunu kimse söylemez çünkü acı bir gerçektir. her zaman beklemekten başka seçeneğimiz vardır ama bunu görmek istemeyiz, çünkü beklemek en kolay olanıdır. yalnız olmayı seçmek, metafizik boyutlarda yalnız olamayacağını bilmemekten kaynaklanır aslında. aklının en derinlerinde kalbinin en gizli odalarında milyonlarca anıyı barındırır insan, yalnızlık ah ne yalan kelime...
zeynep sevmedi kimseyi şimdiye dek. kimseye"bu olur" gözüyle bakmadı. yoluna yalnız devam etmek istedi hep. ta ki 'o gün' gelinceye dek.
o gün gelecekti ve 'o' gelip bulacaktı zeynep'i. Öyle düşünüyordu ya zeynep. herşeyi o planlayabilirdi sanki...
bu öyle bi'şey değildi ki babası alsındı. ama bilemedi işte. her ne kadar akıllıyım diye geçinse de bir yerde o da tökezleyebiliyormuş en nihayetinde.
zeynep'in 'o gün'ü geldi. ya da zeynep öyle sandı. en başından bilseydi ki böylesi yanacak içi hiç fırsat verir miydi?
meğer gelenin gönlü zeynep'e geldiğinde zaten doluymuş. ne bilsindi ki zeynep? nerden bilsindi? kim bu kadar aşağılık, bu kadar pislik olabilirdi nerden bilsindi? duymuştu öylelerini ama görmemişti hiç. göreceğini de zannetmiyordu ya, en acı şeklini gördü...