Ezginin günlüğü'nün değeri bilinmemiş şarkılarından biridir.
Ay nerde doğsa oradaydık
Dallarda zerdali çiçekleri
Savrulur gider rüzgar esince
Bütün bir bahar böyle geçti
Anlardım aklından geçenleri
Sustukça konuştuk sanki
Sevdaymış meğer bu içimizde
Yıllrdır uyuyan deli
Fincana kahve koydum gel, ah
Bu gün şeytana uydum gel
Ay doğdu dağın üstünden aman aman
Dallarda beyaz çiçekler
Dayandım gecenin karasına
Artık kimse kıramaz beni
O kül gibi deniz, o sessiz kız
Kayıp bir sandala binip gitti
Ne sen söyledin derdini
Ne ben sevdiğime inandım
Unut geçen eski günleri
Bunca yıl sonra nasılsın
