verilen eski bir ayakkabıyla mutlu olan çocuğu, bir kuru ekmeği zor bulan ailelerin sıcak mutlu yuvalarının olmasını, yırtık eski elbiselere rağmen insanların içinde başı dik yürüyenleri vs.
anlayamayacakları için anlatmaya gerek olmayan şeylerdir.
ama illa ki sorarlarsa, tek bir oyuncakla çocukluk geçirmek, cepte ki son bi lirayı yol parası mı versem yoksa birazcık yürüyüp gazoz mu alsam diye düşünmek filan.. bunları anlayamazlar...
bimden centro-le cola 250ml alıp onu akşam iftardan sonra yeme keyfinin çocukken ne demek olduğunu bilemeyecekler. çok şükür bu günlerimize de söz öbeğini genelde kullanmayacak olmaları.
gidilen mekanda wifi şifresi sormak. nede olsa onların internet paketi var. bizim yok. çünkü fakir olmak bunu gerektirir. (bkz: fakirliğiyle övünen insan tanesi)