asdasfsdfasdfas şeklinde gülme efekti yaptığı halde sağa sola liseli ergen falan diye bok atmaya çalışan küçük lakaplı deyişikler tarafından rahatsız edilen ulu yazarı...
Aşk yoksa, heyecan yoksa, atraksiyon yoksa, sevgi hissettiği insanlar yoksa, sevilmiyorsa guzel\ yakisikli degilse, begenilmiyor ilgi gormuyorsa mutlu olmak icin de sebep yoktur.
Ofise panik içinde bir kadın geldi,
410 kapasiteli otelde 420 oda satilmisken yine patron misafirlerine yoktan oda var etmeye calisicaz sandim.
Kadinin kotu bir haber aldığını ve derhal istanbul a gitmesi gerektigini ogrendim, bilet kesiyorduk telefonda. Napiyosun kizim dedi, bilet rezerve ettirdigimi soyledim. Neden dedi? Anlamadim.
Zaten yanitladigim sorulari yeniden soruyordu paniktendir diye dusundum. Meger kadin alzheimer hastasiymis Esininde ciddi rahatsizliklari varmis.
Kizi ise engelliymis. Kadinin panik olmasinin sebebi ise oglunun intihar ettigini ogrenmesi muhtemelen cocuga agir geldi ailesinin bu durumu.
Her ikiside doktor, cocuklari yurt disinda surekli ve Tatillerini her yil hiltonda yapan insanlar.
Bunu ogrenince neresinden sorgulamaya baslasam bilemedim ben.
Sadece şükrettim.
asılsız ithamlar ile örselenmeye çalışılan yazar,
2 lafın belini kırmadan benimle sohbetim bunaltıcı nasıl oldu ya da duvara yatak resmi çizip yaslanıp uyuyabilecek kadar vicdanı rahat yalansız bir adam olarak nerem yalan koktu çözemedim, sıkıntı yok...
bu genellikle hayata zengin gelenlerde görülen bir durum. düşün ferit şahenk dengi bir adamın oğlusun, bir doğuyorsun en iyi bakıcılar, en iyi mamalar, kıyafetler, okullar. daha ilk okulda en son çıkan iphone, senin marka saydığın ayakkabıları çocuk toz olunca giymiyor.
büyüyor liseye geliyor. her yaz yurt dışında, sen kahvede okey oynarken o konserine gittiği sanatçının kulisine giriyor.
üniversite çağı geliyor, hadi yurt dışında okumaya, zaten çok kral eğitim dil falan 10 numara. yurt dışında okula yakın ev alınıyor, altına araba çekiliyor canı sıkılınca gezsin diye, harcadığı aylık para senin babanın kıdem tazminatından çok. okulu bitiriyor geliyor, şirkette zaten iş hazır, üst düzeyin bir altı veriliyor güya işi öğrensin diye, senin oraya gelmen demek bütün sülalenin kalkınması demek. başaramama gibi bir durumu da yok, başarsın diye insanlar çevresinde pervane, başarsın diye insanlar harcanıyor.
sonuç olarak hiç bir şey için ekstra gayreti yok. hiç yokluk çekmemiş ki varlıktan mutlu olsun. varlığın içinde kayboluyor. sen arkadaşlarınla oynadığın kıçı kırık play station ile neredeyse keyften boşalacakken bu ve benzeri şeyler onun için hiç bir şey ifade etmiyor.
öyle bir eşikteyim ki, ofise dışardan yemek söylesem çıkışımı atıcak bir yarım saat daha, söylemesem açım, bir de içliköfte var hayalimde şu anda böyle kızarınca hafif esmerleşmiş, içi görmemişler gibi kıyma dolu ceviz parçacıklı, böyle yerken o cevizler ağza geliyor tıkır tıkır falan böyle...
