zengin tiplerle karşılaştığım her seferinde, aşırı bir çaba gözümden kaçmıyor. uzun bir süre boyunca tuhaf refleksler göstererek kendilerini ispatlamaya uğraşıyorlar. gereksiz küfürler ediyorlar, çevreden geçen hiç alkasız üçüncü kişilerin "üçüncü cins" olduğunu söylüyorlar, kendilerinin de erkek olduklarını anlatabilmek için zorlama gayretlere girişiyorlar.
önceleri bunun sebebini hiç anlamıyordum. hatta ben bunlara bilmeden bir şey mi ima ediyorum diye kendimi didikliyordum. peşpeşe, defalarca, hemen her zengin tiple karşılaştığımda, daha ilk andan itibaren benzer şeyleri yaşayınca, yavaş yavaş anlamaya başladım. bu gençler kendi muhitlerinden dışarıya pek çıkmıyorlar. zamanla toplumun genelinden kopuk, tuhaf bir tipoloji çizmeye başlıyorlar.
belki de toplumun içine girmeye çalıştıkları her seferinde, birtakım hanzolar, bunların tuhaf tiplerinden dolayı bunlara çeşitli imalarda ve tacizlerde bulunuyor. bunu farkediyorlar ve toplumdan daha da uzaklaşıyorlar. daha kötüsü toplumdan nefret etmeye başlıyorlar. gayrıihtiyari kendilerinden olmayan tiplerle karşılaştıklarında da, aşırı bir "ben ipne değilim" çabasına giriyorlar.
öyle görünüyor ki, zengin tiplerin, topluma ait her şeyden nefret etmeleri de bu sayede oluyor. böylece her zengin genç, büyüdüğünde bir "halk düşmanı"na dönüşüyor. zannediyorum birtakım hanzolar olmasaydı, bütün bunlar da olmayacaktı. veya ne bileyim, zengin tipler bu kadar marjinalleşmeseydi, bu hanzolar yüz bulmayacaktı. anlamadım ki, suç kimde?..
