insanı her şeyin daha fazlası mutlu eder, bizi şu an mutlu etmeyen maddi varlıklar belki de başka insanların hayalleri. Kısaca daha fazlasını istemeyene kadar mutlu eder...
Çok arzuladığın şeyleri bir uğraş sonunda elde etmiyorsan yani istediğin her şeyi çok kolay elde edebiliyorsan o şey sana mutluluk vermiyor. Oyunu easyde oynamak ya da hile kullanmak ile oyunu very hardta oynamak arasında dağlar kadar fark var kesinlikle şüphesiz.. insan ne çok kolayı ne de boyunu aşan çok zoru seviyor.. Elbette para mutluluğa giden kapıyı açar ancak her şeye kolayca sahip olabiliyorsan hayat yavan geliyor sıradanlaşıyor, değerini yitiriyor anlamsız hale geliyor. Genelde parasız fakir insanların intihar ettiği düşünülür oysa zenginler içinde de her şey elinin altında olup hayattan zevk alamayan böylece intihar eden vardır muhakkak..
Oflu hoca Trakyada filminden bir bölüm geldi aklıma... Yazacaklarım bu kadar (bkz:
--spoiler--
Para mutluluk getirir mi?
Getirmez mi Amk kor.
--spoiler--
mutluluk anı yaşamaktır o an lezzet alabilmektir hayattan. her şeyi satın alma özgürlüğü yavan bir lezzettir anlık mutlu oldum sanırsın onu elde ettiğin an biter.
bana sorarsan sevdiğinin gözlerinin içine bakarak kaybolmaktır mutluluk.
Dopamin eksiliğine sebep olabilir. Mesela kusursuz bir hayat yaşayan kişilerin bazıları zamanla hissetme duygusunu kaybedebiliyor ve nefret ettiği insanları da özlüyor. Benim fikrimce herşeye sahip bir insan hayattan sıkılabilir ama bir önceki hayatını yaşamak istemez, ben de istemem. Artık bir önceki haline göre daha da dayanıksızdır
mutlu olmak mı?
neden/neyden mutlu olacağım?
ve mutluluk nedir?
para veya sevgi ya da cennet mutluluk mu?
aksine, nefret ve cehennem benim için mutluluk, örn; burada birileri için "bakınız" vermeye gerek görmüyorum. onları gördükçe nefret ve cehennem benim için mutluluk oluyor.
zaten istediğim bir şey değil mutluluk. yaşadığımız dünya/ortama bakıp duyduğum mutsuzluk benim hala insan olma erdemimi kaybetmediğimi bana hatırlatıyor.
bu dünya'da belki birgün olurum, bilmiyorum; işte o zaman insan olma erdemimi kaybettiğim andır.
https://www.politikyol.co...unyasinda-sisifoslugumuz/ acısız hazların mutlu etmeyeceği söylenmiş ama mutlu olmak için acı çekmeniz gerekir ama acısız kalıcı mutlu olmak mümkün olmasa bile olsa daha güzel olmazmıydı?
sözlük yazarlarına yöneltilen bir soru
benden sonra gelen nesil için ders mers uğraşmasın ömrünün sonuna kadar yetecek parası olsun istiyorum illa okuyacaksa ilim irfan için ve zevk için yapsın bu işi diyorum yanlış mı düşünüyorum?
