zenginlik bir statüdür. bu statünün içinde bulunmanın sonucudur rahat tavırlar. tabi tüm zenginleri rahat tavırlılıkla kategorize etmek yanlıştır.
paranın getirdiği gücü görmezden gelmek bir nevi fakir edebiyatıdır. zenginlik bariz bir şekilde sahibine güç katmaktadır. ha burada güç kelimesini isteyen istediği yere çekmekte özgürdür. ''param yok, zengin değilim ama gönlüm zengin'' tarzı ağız oyunu kelimelerine de girmek istemiyorum.
zengin insan derken bahsedilen zenginlik para ve mal zenginliğidir. paranın ve malın fazla olması insanda ki kişilik değişiminin en önemli sebebidir. kişilik değişimi direk olarak rahat hareket etme ve rahat tavırlarda bulunmayı sağlıyor.
olaya farklı bir açıdan bakarsak;
zengin olmak belki de rahat tavırlar sergilemeyi gerektirmektedir. belki de bizlere öyle gelmekte. bu rahat tavırlı insanların çevreside kendisi gibi rahat tavırlı, çebine güvenen insanlardan oluşmaktadır. belki de rahatlık alışkanlık haline geldi için, bize rahat tavırlı olmak gibi gelirken onlar için normaldir.
gelecek kaygısı olmayanların, yarın ne yerim düşüncesi içinde olmayanların, bu gün kepenkleri yine kaldırdık acaba para kazanabilecek miyiz... düşüncesi olmayanların haklı ve gururlu tavırlarıdır. öpün lan aga'nın elini.
