her ırkçılık gibi olumsuz olan ve kaş göz yaran bir şeydir. yalnız siyahilerin geçmişte kendilerine yapılmış zulümlerden ötürü içinde bulundukları hissiyat da, tabii ki ırkçılığa dökülmemek kaydıyla, anlaşılmaya çalışılmalıdır.
amerikada ve avrupada yaşayan zencilerin "biz ezilmiş insanlarız" psikolojisi ile kendi içlerinde bir dayanışma göstermesidir. lakin bunun boyutları tartışılabilir. an itibariyle hâla amerikada suç oranlarına bakıldığında, zencilerin ve latinlerin başı çektiği istatistiki olarak görülmektedir. olayın bir boyutu bu olmakla beraber, işin bir de kamera karşısındaki boyutu var. 1995 sonrasi hollywood filmlerinde zencilerin kayırıldıklarını görebilirsiniz. pek az filmde zenciler kötü karakteri oynamaktadır. bunun da dışında verebileceğim en büyük örnek, yakın zamandaki michael jackson ölümünün ardından yapılan anma törenidir. dikkat edilirse o salondaki "tüm" insanların zenci olduğu, bir tek konuşma yapması için getirilen jackson un kızının beyaz tenli olduğu görülebilir. peki soruyorum, michael jackson'ı sadece zenciler mi dinliyordu? bir dünya starı değil miydi? yoksa amerikadaki beyazlar onu sevmiyorlar mıydı?
