eninde sonunda bir yere toslamaya mahkum kişidir. şans, uzun bir süre yüzüne gülmüştür. zaman içinde önemli gözüken fakat ileride pek bir anlamı olmayacak noktalar öyle ya da böyle geçilmiştir. birey, çalışmadığı için zekasını başarıya dönüştüremez duruma gelir yavaştan. önce bir dersten / sınavdan / önem arz eden bir noktadan başarısız olur. sonra onu tamamlıyayım derken diğerleri çöker. artık anlamıştır hatasını. ama...
annesinin etkisi altında kalan yetişkin söylemidir. gerçeklerle geç olmadan yüzleşmesi dilenen kişilerdir aynı zamanda. çünkü, çocukluk ve ergenlik döneminde, her ne kadar
-"bizim çocuk zeki de, çalışmıyo ama naparsın" gerekçesi yenilebilir bir durum olsa da
-"bizim bey\hanım\eleman vb. zeki de, çalışmıyor" durumu asla geçerli olamaz.
zekiyim ama çalışmam'dan ziyade "ulan çalışsam çok daha iyi yerlere gelebilirdim" diye dövünen insan gerçekten zeki insandır... zekiyim ama çalışmam alırım 0'ı otururum yerime diyen biri kaf dağı'nda bir beyzade veya sultandır...
okumayı ilkokula başlamadan sökmüşsünüzdür, ilkokuldaki karnelerinizde tek bir "4" bile yoktur, anadolu lisesini hiç çalışmadan kazanırsınız, askeri liseyi hiç çalışmadan kazanırsınız (ama gitmezsiniz) *, koca senede 40 matematik sorusu çözmeden öss'ye girersiniz, istediğiniz okul olmasa da istediğiniz bölüme yerleşirsiniz, hiç çalışmadan sallana sallana gittiğiniz okulunuzda son anda 3-5 dersten okulunuz uzar... zekisinizdir ancak bunu kullanmamak yaratana yapılan büyük ayıplardan biridir...
''çalışmayan kişilerin zekasından şüphe ederim'' adlı vecizemin, nedenini oluşturabilecek başlık. vardır böyle tipler, ''zekiyim, her zamazingoyu bilirim, herşey hakkında fikrim vardır; ama çalışmam, miskin mi miskinimdir, bilmem olayların gidişatı hakkında benim de bir katkım olsun mudur?''... işte bu nedenle ''zeka''nın sadece olaylara farklı bakış açısı ile yaklaşmkatan, cins cins sorular sormaktan, ortalığı karıştırmaktan ibaret olduğunu sanarlar...
zeki olmakla bilgi sahibi olmak farklı şeylerdir.
bu durum gayet normaldir bir insan cok zeki ve aşırı derecede tembel olabilir.
çalışan insan tabiki de daha fazla bilgi sahibi olur ama bunun zekayla bi alakası yoktur kanımca.
zeki olduğunu düşünen ancak başarısız öğrenci söylemi olabilir. ya da az çalışan ancak başarılı olan öğrenci söylemi olabilir. bunları da geçerseniz inek denecek kadar çok çalışkan olup dersleri de ancak 'eh işte' olan ama çok zeki olduğunu söylemek amacındaki öğrenci söylemidir. bu öğrenciler az bir tecrübeyle birbirinden hemen ayırdedilebilir. ortak özellikleri egolarının fazla şişkin olması kaba tabirle 'artiz' olmalarıdır.
Bireyin* doğuştan gelen bir ayrıcalık niteliğinde yeteneğe sahip olduğunu varsayıp çalışmamaya bahane bulma durumudur. Bu birey herhangi bir sınamada kendinden daha az zeki olduğunu kabul ettiği ve aynı zamanda çalışkan olan bireylerce geçilmesi büyük bir olasılıktır.
züğürt tesellisi değildir aslında, aksine geçmişte başarıları olmuş ve kendine güveni fazlaca gelmiş kişinin sonraları bu güveni rahatlık olarak algılayıp çalışmamasına yaptığı sebep cümlesidir...
