dünyayı anladıkça insan, tanıdıkça, bilinçlendikçe; aynı oranda mutsuzluğa sahip olur.
görür çünkü artık, düşünür ve bilir.
mutlu anlarında bile hatırlayıp hüzünlenebilecek bir şeyleri mutlaka vardır.
mutlu olsa bile hep bir yanı mutsuzdur.
maske edinir bu yüzden. ya da göz ardı etmeye çalışıp mutlu olmaya çabalar.
ama mutsuz yanı hep içinde kalır.
gerçi anlattığım zeki değil de akıllı insan olabilir. aralarındaki farkı hep unutuyorum.* ama daha fazla düşünenin daha çok üzüldüğüne eminim.
saçma bir iddiadır bence. bir insan yeteri kadar komple bir zekilik de ise, mutsuzken de, mutluyken de hala zekidir. değişmez. ama mutlu veya mutsuz olmak bir duygu değişimidir. bu değişimler hayatın getirisidir. hayatın bu tip getirilerine karşı, zekiler mutsuzdur, aptallar mutlu veya zekiler mutludur, aptallar mutsuz denilmemelidir. herkeste, kesin bir yargıya varma, ya da tam bir genelleme yapma isteği var, uyuz oluyorum bu duruma. bırakın ya yaşayın işte akışına.
ota boka mutsuz olup ve kendini zeki sanıp mutlu olmaya çalışan insanların kullandığı söz öbeği, ahahahaha yazık lan size.
ben mutluyum o zaman geri zekalı olmam lazım. *
zeki insanlar mıdır bilmem ama çok düşünen insanlar kesinlikle genelde mutsuzdur. devamlı hayatı, çevresindeki insanların tavırlarını sorgulayan, gelecekle ilgili olumlu ya da olumsuz düşüncelere dalan, her an her şeyin farkında olma çabasındaki insanlar çok kolay mutsuz olabilirler. oysa hayatı çok da sorgulamadan koydum gitti şeklinde yaşayan adam diğerine oranla çok daha mutlu yaşar. hangisi doğrusunu yapıyor, bilemiyorum.
-n'aber pis kafa?
+kötü be abi
-hayırdır len?
+bu insanların sahtelikleri yoruyor beni be abi
-ne diyon la mal şşşt karıya bak
+he bir de senin gibi öküzler var işte
-ne dedin lan karıya odaklandım seni duyamadım
+ya siktir et hayat sana güzel be abi...
zeki insanlar mutsuzlardır çünkü çok fazla sorgular ve kolay güvenmezler. Körü körüne arkadaş yada dost ilan etmezler birilerini, önemli olan kalabalık gruplarla gününü gün etmek değil, konuşabildiği,tartışabildiği,insanlarla günü ve zamanı anlamlı kılmaktır. zaman kavramı ve bunu kimlerle değerlendirdikleri önemlidir onlar için. seçicilikleri ve olayları bakmaktan ziyade görme yetenekleri onları mutsuz kılar.
