yapıldığı ilk zamanlarda kendi esprileri dışında herhangi bir espriyi komik bulmayan benim bile gözüne girmeyi başarmıştı.(evet kendi esprilerimi harika buluyorum bunu ben değil çevremdeki insanlar\kızlar söylüyor ama asla kendi söyleyip kendi gülen cacıklardan değilim. lütfen, sakın)
ne oldu sonra? kronik hastalığımız olan bokunu çıkarma gribine tutulan bir güruh tuttu tanıdığı tanımadığı herkese salça olmaya çalıştı bu espriyle. bir yerden sonra hastalık kuluçka evresini tamamlayıp etkisini göstermeye başladı ve esprinin boku çıktı. bunun için az da olsa sinirlendim. sinirlendiğim zaman daha bir tatlı olduğumu söyler çevremdeki birileri. bense bu kişiye aldırmam bile.
ne diyodum? hah sinirlendim. sinirlendim çünkü. günde ortalama altı kişiden duymaya başladım aynı espriyi. o kadar midem kalktı ki bu espriyi yaptığı için apansız ortada bırakıp terkettiğim cillop hatun sayısının haddi hesabı yok. benim için sorun olmaz bu ama benim gibi milyonlarca insanı sinirlendirmeye hakkınız olduğunu göstermez sevgili espri makinası arkadaşlarım.
ben bu espriyi ilk duyduğumda sadece hafifçe gülümsedim ve hiçkimseye bu espriyi yapmadım, sanal ortamda kullanmadım. lakin adı geçen arkadaşlar bunu hergün yapmasına rağmen, her duyduğunda donuna sarı sarı osuruncaya kadar güldü. yeter be iki gözlerim(two eyes) gerçekten yeter. ben ki hani o reklam da var ya berk saçlarıma baktıkça değişti diyor o kızı(ismi yeliz) kafalamış insanım. bana bunu yapmaya hakkın yok.
